Afscheid van redder in nood

15 oktober 2007
In de Pers
Op de dag van zijn afscheid kwam het hoge woord eruit bij de redder in nood. Paul Telussa zal zich nooit meer laten verleiden om nog in te vallen als trainer van Hoek. "Hoe slecht het ook gaat, op mij mogen ze niet meer rekenen", zei hij zaterdag na de 2-0-zege op Dovo in zijn laatste wedstrijd op de bank.
De Walcherse trainer vertelde het met een blik die veelzeggend was, zonder een spoor van emotie, kort nadat hij in de kleedkamer door zijn spelers was toegezongen. Het was, zei Telussa, absoluut zijn laatste kunstje geweest. "Ik wens Willem Leushuis, die ongetwijfeld een kundige trainer is, veel succes als mijn opvolger. Maar zelf blijf ik in het vervolg op de achtergrond. Ik heb dit twee keer gedaan voor Hoek, maar doe het nu nooit meer." Hij was kort en krachtig in zijn commentaar, zonder verdere uitleg. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de teleurstelling over zijn vertrek. Telussa had eigenlijk gehoopt op een andere constructie (met een stroman), maar wilde er zaterdag niet meer over praten. "Ik zeg alleen dat het mijn laatste keer is geweest." Kort daarvoor was hij met een grote bos bloemen van het veld gestapt, had hij met een brede lach de hulde van het publiek in ontvangst genomen en was hij de kleedkamer ingedoken. "Zo, dat was het dan, een mooier afscheid kan niet", glunderde hij toen hij terug naar buiten kwam. En of hij ooit nog terugkomt, hangt af van hemzelf. Dan moet hij besluiten om volgend jaar de cursus voor het hoogste trainersdiploma te volgen. Met Willem Leushuis op de tribune won Hoek zaterdag van Dovo (treffers van Gideon Imagbudu en Sam Ysebaert), kwam het op de ranglijst op één puntje van koploper Sparta Nijkerk en is er nu zelfs zicht op de eerste periodetitel, die op de volgende speeldag wordt vergeven. Wie had dat na de hectische aanloop en het snelle ontslag van Wim Hofkens durven voorspellen? Telussa mocht zich zaterdag best even op de borst slaan. "We zijn vanaf het moment dat ik het overnam alleen maar beter gaan voetballen en dichter naar elkaar toegegroeid", stelde hij vast. Met als hoogtepunten de spectaculaire 2-2 vorige week tegen IJsselmeervogels en zaterdag de 2-0 tegen Dovo. Het collectief oogde sterk en scherp, het tempo lag hoog en de beleving straalde er vanaf. John Schot (bij vlagen weer ongrijpbaar) en Gideon Imagbudu (de schakel tussen verdediging en aanval) waren onmiskenbaar de gangmakers van dit elftal, maar daaromheen stond een ploeg zonder zwakke plekken. De kritiek vanaf de zijlijn gold eigenlijk alleen Ramazan Kesikbas vanwege zijn jeugdige onbezonnenheid. Telussa: "Maar dat doe ik omdat hij zelf niet weet hoe goed hij kan worden." Het meest attractief was Hoek-Dovo net voor de rust, toen Hoek drie kansen op rij kreeg, Imagbudu eerst hard op de lat schoot en daarna de 1-0 binnenkopte. Sam Ysebaert stelde na een vloeiende aanval pas halverwege de tweede helft de winst veilig en John Schot miste kort voor het einde nog een ideale kans op een derde goal. De technicus, die tegenstanders tot wanhoop brengt met zijn kap- en draaibewegingen, bleef er na afloop laconiek onder. "Ik ben meer een aangever dan een afmaker." Zorgelijker voor Hoek is dat het met zijn blessure aan de lies slechter gaat. "Zonder pijnstillers kan ik niet spelen", vertelde Schot. "Ze zeggen dat er geen scheurtje zit, maar ik ga deze week nog eens naar het ziekenhuis om het verder te laten onderzoeken."