Bange dag super-Hoekenezen ***

De H-side, opgericht in het begin van de jaren tachtig en in betere tijden zo’n honderd man sterk, reist zaterdag de club achterna die na een dramatisch slecht seizoen nog niet verloren is. De beslissing valt in de wedstrijd tegen Nieuw-Lekkerland, op het veld van Halsteren (zaterdag, 14.30 uur). Hoek moet winnen, desnoods met strafschoppen. Johnny de Ritter: „We zijn natuurlijk favoriet.“ Bas de Steur: „Maar we mogen ze niet onderschatten.“ Jan Mieras: „Ik kan het me niet voorstellen dat we die laatste kans verspelen.“ De nood is zelden zo hoog geweest, maar in bange dagen staan ze weer allemaal achter de club. Jan Mieras: „Ik heb al heel snel actie ondernomen toen we wisten dat het op een beslissingswedstrijd zou aankomen. Twee bussen met supporters hadden we zo vol. En ik verwacht nog heel veel mensen die zaterdag met eigen vervoer naar Halsteren komen.“ Johnny de Ritter heeft al voor een morele opsteker gezorgd. „Ik weet nog dat we de laatste keren tegen Nieuw-Lekkerland dik hebben gewonnen. Thuis met 7-0, uit met 4-0. Drie goals van Remco van Keeken. Maar pas op, ik heb er zelf een paar keer gespeeld. Het is een dorp waar voetbal enorm leeft, net als in Hoek.“ Tegengoals Dit jaar wel iets minder dan anders. „We dachten dat we kampioen konden worden“, geeft Bas de Steur toe. „Het leefde zo, dat we met vijftig man meegingen op trainingskamp in Luxemburg.“ Johnny de Ritter: „Wie had nou verwacht dat het zo’n slecht jaar zou worden.“ Jan Mieras: „Het elftal stond als een huis, dachten we. Totdat we na tien wedstrijden met een paar punten onderaan stonden.“ Waarom het zo mis kon gaan? „We hebben nog nooit zo veel goals tegen gekregen als dit jaar“, bedenkt Bas de Steur. Johnny de Ritter: „Het begon al met die soap van Roy Hendriksen, binnengehaald als de grote man, maar net zo snel weer vertrokken, omdat hij niet tegen kritiek kon. Dat was het begin van alle ellende.“ Topschutter Jan Mieras: „Wat ook zo vreemd is: dat gerenommeerde spitsen bij ons altijd een soort Hoek-syndroom krijgen. Ad Gladdines was overal topschutter, maar kreeg er bij ons geen bal in. Onno Doeland kon het ook niet bij Hoek, Christoph de Wispelaere, ook zo’n scorende spits, was al na drie maanden terug naar België. En Wilco de Valk kan ineens ook geen goal meer maken.“ En de bestuurlijke onrust? „Dat werkt niet door in het veld“, denkt Jan Mieras. „Ik geloof niet dat voetballers zich daar wat van aantrekken, al wordt het tijd dat er eens wat rust komt binnen de club.“ De veel te krappe selectie is wel een oorzaak geweest. „Het werd zo vaak gesignaleerd, maar er is niets mee gedaan.“ „We hebben geluk gehad dat Paul Telussa is gekomen“, moet Johnny de Ritter toegeven. „We stonden niet direct te juichen, hoor“, zegt Bas de Steur. En Jan Mieras: „Wat van Terneuzen komt, wordt in Hoek niet zo maar geaccepteerd.“ Maar na drie overwinningen uit de laatste vier wedstrijden is dat snel omgeslagen. „Telussa heeft de discipline teruggebracht.“ Of het nog op tijd is voor de redding, zal zaterdag moeten blijken. „Ik hoop“, zegt Johnny de Ritter, „dat het een mooie dag wordt, zonder problemen met de supporters.“ Jan Mieras: „Wij zullen in elk geval voor veel vuurwerk zorgen, als de jongens dat op het veld ook maar doen?“ Voor de H-side zal het onverteerbaar zijn als Hoek na vijftien jaar in de hoofdklasse een stap terug moet doen. „Dat mag nooit gebeuren, daar hebben we een veel te goed elftal voor“, vindt Bas de Steur. Jan Mieras: „Ik durf me niet meer op straat te vertonen als we volgend jaar tegen Terneuzense Boys moeten spelen.