Bekersprookje lijkt over.

Wel moest er dan even gewonnen of gelijk gespeeld worden tegen AZVV. Dit bleek echter geen eenvoudige opgave te zijn. Toen de mannen van ’t Vierde aankwamen bij de kantine bleek AZVV al omgekleed op het trainingsveld te staan. En de leeftijd van die jongens lag beduidend lager dan die van ons. Het werd ons al snel duidelijk dat deze jongens wel eens een maaitje te groot konden zijn. Er werd besloten om al onze ervaring in de strijd te gooien en er een mooie pot van te maken. In de eerste helft deed Hoek 4 niet echt onder voor AZVV. De tegenstanders waren wel sneller en hadden meer balbezit, maar met een flinke dosis werklust kon Hoek 4 het nog aardig bijbenen. Hoek 4 kreeg zelfs nog enkele mogelijkheden om te scoren, maar door de zware inspanning misten de spelers net dat beetje extra wat ze normaal wel hebben om tot scoren te komen. AZVV kreeg nauwelijks echte kansen, maar toch gingen ze met een 0-3 voorsprong de rust in door enkele gelukkige goals. In de tweede helft probeerde Hoek de aansluiting te forceren. Al na 5 minuten kon Martijn Krijger de 1-3 binnen schieten. AZVV antwoorde echter direct en 5 minuten later stond het weer al 1-5. Hoek 4 besloot nog maar eens aan te dringen en dit resulteerde in de 2-5 door een kopbal van Erwin Wesdorp. Nu was echter de koek op. De mannen van AZVV trainen 2 x per week en er stonden ook enkele spelers in die 2 jaar terug nog op reserve hoofdklasse niveau hadden gespeeld. Conditioneel waren ze dus stukken beter. Na 90 minuten stond er dan ook 2-9 op het scorebord.