Dave Gijsel: Ik zat in een vertrouwenscrisis

Tot die tijd hoeven zijn supporters niet te wanhopen. De knie mag zo nu en dan opspelen, het weerhoudt Gijsel er niet van om het beste in hem boven te laten komen. "Ach, mijn rechterbeen is er vooral om op te steunen. Voetballen doe ik voornamelijk met links", vertelde de Belg. Zaterdag in de bleke derby tegen Kloetinge liet hij zijn linkervoet weer eens spreken. In de 19e minuut van de wedstrijd won hij het duel van Niels Lodewijk, waarna hij opstoomde naar het doel. Vanaf de rand van het strafschopgebied scoorde hij vervolgens met een magistrale lob. "Daar heb ik blijkbaar een patent op", hierbij doelend op een soortgelijke treffer tegen Achilles Veen. "Ge mag het gerust weten. Ik zat wat scoren betreft in een vertrouwenscrisis. Gezien het aantal kansen dat ik kreeg, scoorde ik te weinig. Vandaag heb ik de ban weer eens kunnen breken. Dat lucht op. Tja, en dan voel je de pijn van die knie niet." Gijsel: "Ik voel het natuurlijk wel zo af en toe, maar de pijn is te verdragen. De dokter heeft me gezegd dat ik voorlopig kan doorspelen. Voor de winterstop laat ik de laatste wedstrijd schieten en wordt er een kijkoperatie uitgevoerd. Dan kan ik in de winterstop herstellen, en hopelijk een goede tweede helft draaien." Het enfant terrible van weleer heeft er alle vertrouwen in. Hoek heeft na de trainerswissel de weg omhoog weer ingeslagen. "De trainer had gezegd dat we uit de serie wedstrijden tegen ASWH (2-2), Kloetinge (0-1), Bennekom (komende zaterdag) en Spakenburg (over twee weken) minimaal vier punten moesten pakken. Nou, na twee duels hebben we er al vier. Ik denk dat er nog meer inzit. Met deze ploeg moeten we in de subtop van de hoofdklasse kunnen meedoen." "We stralen weer wat uit", constateerde middenvelder John Bentschap Knook van Hoek. "Er staat een team, dat mentaal heel sterk is en aardig kan voetballen. Vooral, omdat de poppetjes op de goede plaats staan. Dat is toch de verdienste van Nijskens. Kijk, we moeten ons nu ook niet voorbij gaan lopen, maar we weten weer wat we kunnen. Wat dat betreft is de winst op Kloetinge een enorme opsteker. Kloetinge was toch de ploeg in vorm en die hebben we vandaag verdiend verslagen." Op de overwinning van Hoek viel niets af te dingen. De Zeeuws-Vlaamse formatie kreeg de beste en de meeste kansen: acht tegen vier. Verder zat het tactisch goed in elkaar bij Hoek. De aanvoer naar de spitsen van Kloetinge werd goed afgesneden. "Dat was zeker een verdienste van Hoek", vond invaller Wouter Labrujère van Kloetinge, "maar ik moet zeggen dat wij ook te vaak de moeilijke oplossingen zochten. We kozen te vaak en te snel voor de diepe bal." De thuisclub leek in de eerste helft ook last te hebben van zenuwen. Er werd krampachtig gespeeld en er lag een bepaalde matheid over de ploeg. Labrujère: "Voor mij was dat onverklaarbaar. Zo`n derby leeft altijd heel erg en dat was ook nu weer heel erg. We hadden er heel goed naar toegeleefd en waren heel scherp. Nee, met de instelling was niks mis. Een collectieve offday is misschien wat al te zwaar uitgedrukt, maar als ik zeg dat een aantal spelers het normale niveau niet haalde, zeg ik niks te veel." Wellicht had het inderdaad te maken met vorm. Belangrijke spelers als Jeffrey van de Velde, Johan de Goederen, Niels Lodewijk en Ronald Zuijdwegt konden hun stempel niet op de wedstrijd drukken. Kloetinge was te zeer afhankelijk van de oprispingen van rechtsbuiten Wilco de Valk en topscorer Erik de Groene. Het was te weinig om echt een vuist te kunnen maken, al kreeg Kloetinge in de slotfase via Wouter Labrujère nog wel twee grote kansen op de gelijkmaker. De wedstrijd had toen allang beslist moeten zijn", stelde Dave Gijsel. "Dat mogen we ons aanrekenen. Ik had bijvoorbeeld de 2-0 moeten maken (zijn schot belandde op de paal) en even later verzuimde ik de bal goed opzij te leggen. Dat is iets om aan te werken. We mogen niet te snel tevreden zijn." Hoek-trainer Angelo Nijskens wilde er naderhand niet al te lang bij stilstaan. "Of het nu 4-0 is of 1-0, het smaakt even zoet."