Donkeredagenkopstootjes

Wat zorgt ervoor dat je als voetballer lekker in je vel zit: Vertrouwen van de trainer, geloof in jezelf, fris en lekker ruikende shirts, gepoetste en soepele schoenen, een lekkere massage van de bovenbenen, vriendschap onderling (tegenwoordig gekend als “chemie”), een egaal veld, een bal “waar leven in zit”, smetteloos witte en diep hangende slappe netten en dus zeker niet te strak opgehangen waardoor de bal als een trampoline terugspringt, Wimbledon-gras, dikke en vettige kalklijnen, géén sintelbaan rondom het veld en een hoekvlag in de clubkleuren en niet dat foeilelijke anonieme geel. Tenslotte het belangrijkste element en dat is de locatie van het veld. Het liefst in een natuurlijke omgeving met veel bomen (populieren) dicht op het veld. Voorts dient de accommodatie karakter te hebben in die zin dat het geschiedenis, heroïek en uitstraling moet uitademen. Vandaar dat de entourage van Denoek veel meer aanspreekt dan het nieuwe, kale en steriele veld van Terneuzen. Publiek is niet gek en daarom is het bij ons gezelliger en drukker dan bij de rood-zwarte buren. Het mooiste complex in Zeeuws-Vlaanderen is dat van de VV Axel, knus gelegen in een bos. In Zeeland is Kloetinge het meest indrukwekkend. Met name de omgeving waarin het veld is gesitueerd is niet te evenaren. Het unieke element zit hem in het feit dat het ligt binnen een grote ring van wegen op een ronde verhevenheid van een terpachtige structuur uit ca. 11e/12e eeuw. Het land binnen de ring ligt iets hoger dan de omgeving en heet “Bijganck”*. Achter het doel (waar Barry tweemaal doel trof) grazen glanzende en dampende oude Zeeuwse trekpaarden, die schitteren tussen zachte, okergele hersttinten van oude fruitboomgaarden. * bron: encyclopedie van Zeeland. Deel II, blz. 178 Het is over met de suprematie van de bollenstreek. Nabij de Wijkse duinen mag géén tulp meer worden gekweekt (althans dat is het voornemen van een heel dik overheidsrapport). Overheveling naar een leeg gebied, zijnde Zeeuws-Vlaanderen, behoort tot de mogelijkheden. Het volgende scenario is ineens heel dichtbij. In het kielzog van bloemensponsors zullen eveneens spelers naar “ons landje apart” uitwijken. HSV Hoek wordt zodoende steeds groter. Om de stroom randstedelijke allochtonen op te vangen zullen we voor huisvesting moeten zorgen. Door het vertrek van Duitse tunnelbouwers is dit probleem zo uit de wereld. Mocht er dan onverhoopt toch nog een tekort aan woningen zijn dan staan er op Hoek nog wel wat huisjes vrij. Hier hebben we ervaring mee, denk aan Ogali in Oud Vlissingen en andere postadressen van Belgische Hoekenezen. In 2005 zal een tulp naar Bravenboer worden genoemd voor zijn verdiensten en het behaalde algemene kampioenschap van Nederland. Ik bespeur maar geen vooruitgang in de realisatie van een fatsoenlijk en verhard parkeerterrein ten noorden van ons sportveld. Via via heb ik vernomen dat de wil er bij de gemeente Terneuzen wel is maar dat er nog enige ‘hobbels’ moeten worden genomen, m.a.w. de randvoorwaarden zijn nog niet uitgekristaliseerd?? Zo liggen diverse stedebouwkundige adviesbureau’s met elkaar in de clinch over de samenstelling van het asfalt (ZOAB wel of niet) en vervolgens schijnen bomendoktoren ook nog hun mening te moeten profileren. Inderdaad, Youp heeft gelijk “iedereen is in de war”. De mosselmaaltijden voor scheidsrechters in Philippine beginnen een beetje een sleur te worden, vandaar dat ‘begeleider’ Van Overbeeke op zoek is naar iets nieuws om in een aangenaam kader met uitzicht over zee de wedstrijd met het arbiterskorps te evalueren. De onderhandelingen met Chi zijn in een vergevorderd stadium maar zijn door omstandigheden vooralsnog afgeblazen.