Dubieuze penalty scherprechter in derby

10 december 2007
In de Pers
De trainer die met 1-0 won, zette een stalen gezicht op. "We kregen een honderd procent zuivere penalty." De trainer die verloor, moest er hard om lachen. "Het was er absoluut géén.".
De scheidsrechter, die het toch zeker had moeten weten, zaaide nog meer verwarring. "Het kan best dat ik me heb vergist, maar zo zag ik het." En de speler die de strafschop kreeg, zei droogjes: "Wat maakt het uit dat het wel of niet een penalty was: hij zat er wel in." De Zeeuwse voetbalderby tussen Hoek en Kloetinge werd zaterdag beslist in één curieus moment. Sam Ysebaert kreeg een kwartier voor tijd een voorzet vanaf de zijkant en maaide in het strafschopgebied over de bal in plaats van op goal te schieten. Twee Kloetingse verdedigers, Arjan van der Smissen en Bram Plomp, stonden in de buurt. Ysebaert werd licht geraakt door het been van Plomp, maar de arbiter, Ies Roeland uit Sleeuwijk, wees onverbiddellijk naar de strafschopstip. Ysebaert zette zich na heftige protesten van de tegenstander stoïcijns achter de bal, schoot Hoek naar de 1-0-zege en bevrijdde zijn trainer Willem Leushuis van een angstig dicht bij komende crisis. De klassieker, gekweld door regenbuien en somberheid, had eigenlijk geen winnaar verdiend. De scoringskansen hielden elkaar in balans en in voetballend opzicht waren de twee clubs ongeveer van dezelfde sterkte. Twee momenten sprongen er uit, afgezien van de beslissende strafschop. Thomas Ragut en Ferry Alfons zetten in de twintigste minuut voor rust de mooiste aanval van de thuisclub op, waaruit Patrick Okoro, die verder onzichtbaar was, bijna scoorde. De inzet werd door Van der Smissen van de doellijn gehaald. Kloetinge kreeg zijn beste kans een kwartier na rust. Niels Kole bracht de bal vanaf de rechterkant voor het doel, Regilio Pinas kon op twee meter van de goal inschieten, kreeg nog een herkansing, maar verzuimde te scoren. Verder was er vooral veel evenwicht in de derby. Hoek kon bij vlagen even domineren, liep met Ferry Alfons een keer door de vijandelijke linie en Gideon Imagbudu regisseerde af en toe een vloeiende combinatie op het middenveld. "Ik heb derby's gespeeld met IJsselmeervogels, Willem II en in Koeweit, maar zelden zijn het mooie wedstrijden", excuseerde Willem Leushuis zich later. Kloetinge onderscheidde zich met de versnellingen van Pinas, de dreigende acties van Schilperoort en Kole en toonde vooral weer een schrijnend gebrek aan scherpte voor de goal. Bésar Xhoxhaj zat volstrekt niet in de wedstrijd, maar ook Daan Esser, die hem na rust verving, ontpopte zich niet tot een verlosser. "Met dat manco worstelen we al sinds de start", erkende Diederik Hiensch. De Bevelandse trainer wordt er wanhopig van. "Ik neem het elke week mee naar huis en loop er nog dagen over te piekeren." De tactiek van de twee trainers bood zaterdag ook nog eens weinig ruimte voor creativiteit en speelse acties. Hiensch stelde drie aanvallers op, maar Jaap Esser moest zo veel meeverdedigen dat hij zelden toekwam aan aanvallen. En bij Hoek kregen de vleugels wel wat vrijheid om op te komen, maar gevaar leverde het zelden op. En zo werd die ene strafschop het allesbeslissende moment in de derby en ging het na afloop bijna nergens anders over. Paul Telussa, de technisch manager van Hoek, was zowat de enige die geen clubbril op had. "Ik vond het géén penalty", zei hij eerlijk. Zou hij dat ook hebben gezegd als hij zelf nog trainer was geweest?