Een oude kopstoot om mee te beginnen

In deze analen heb ik het al eerder even aangestipt, maar nu is de tijd rijp om voor altijd en de laatste keer af te rekenen met de bron van ergernis van deze tijd, n.l. de GSM, hetgeen voor mij onomstotelijk gigantisch storend medium betekent. In 90% van de gevallen heeft dat ding geen enkele functie. In de ‘gesprekken’ komt men niet verder dan “ik ben hier en.....waar ben jij nu?”. Nimmer wordt met dit statussymbool de ambulance gebeld. Een aantal voorbeelden van deze altijd bereikbare gekte. Locatie, de boulevard van Vlissingen. De vakanties zijn nog niet massaal begonnen dus is het niet druk op het terras. Er zijn maar vier tafeltjes bezet en toch hebben we hier al voor de helft beet. Axhter me zijn twee heren in HIJ pak aan het zakenlunchen. Piep piep roept de Nokia en vervolgens kan ik 20 minuten meeluisteren over maar een onderwerp geld, geld, en nog eens geld. De andere zakenpartner zit gedurende de 20 minuten er voor joker bij en staart verveeld voor zich uit. Een eindje verder zitten 2 geslaagde twintigers (althans die indruk proberen ze te wekken). Hij is een denk ik drukke en succesvolle IT-er en speelt wisselend ongedurig met zijn pakje Marlboro en piepertje. Zijn metgezellin maakt een meer ontspannen indruk, totdat haar mobieltje afgaat. Bijkbaar een slecht-nieuws-gesprek want het pakje filters slinkt ineens gestaag. Lopend langs de karakteristieke zeevaartschool (deze wordt niet gesloopt!)ontmoet ik een groepje hangplekjongeren. Ze steken zich in de schulden om mee te tellen in de gsm-manie. Toen ik 12 was ruilde ik nog voetbalplaatjes van Panini. Locatie, strand ergens tussen De Groe en Sintepier op een stralende zomerse dag. Een eindje verderop ligt een uitbundig groepje Westerlingen, dus ingetogenheid, bescheidenheid en zachtaardigheid zijn hier ver te zoeken. Door het warme zand en de volle zonneschijn sukkel ik in een siesta-slaapje. Mijn rust wordt potsklaps irritant verstoord door een afgaande gsm van jawel......die kampinggast uit Olland. Vervolgens kan heel het strand van paalhoofd tot paalhoofd ‘meegenieten’ van zijn praatjes. “Ik zit hier op het strand heerlijk joh en de mazzel”. Ik geef even een korte samenvatting want meer zinnigs kwam er niet uit. Locatie Place tu ma vu in het mondaine Knokke. Naast me zit een paar van het kaliber waarover je wel een leest in de Story. Zij een 27-jarige schone en hij een eind 40-er, een soort Ben Cramer look-a-like gelet op zijn weelderige grijze haardos. Na een croque monsieur verobberd te hebben pleegt hij even een belletje. Blijkt het een nederlander te zijn en volgens mij een soort voetbalmakelaar want hij heeft het over een ex-speler van Lierse. Na het telefoontje gepleegd te hebben gaat hij een heel beschouwend betoog houden over voetbaltactiek. Zijn verovering luistert aandachtig, zonder zijn monoloog ook maar een moment te onderbreken. Al huiswaarts kerend kom ik het stelletje weer tegen maar dan in de duurste porsche 911 cabrio met belgisch kenteken. Nu kan ik ineens verklaren waarom zij zo in hem is geinteresseerd! Locatie, de zeedijk tussen Noten en De Griete. Hier geen massa-toerisme dus zal het met de mobiele telefoons ook wel meevallen, te naief gedacht dus. Bij het haventje van De Griete zit een kalende man met tattoo’s helemaal alleen op zijn handdoek en is aan het....bellen. Wanneer ik hem nader met de fiets kom ik blijkbaar in zijn territorium want hij loopt al bellend weg. Ik voel dat dit niet pluis is. Dealen is het woord waaraan ik direct denk. Ik heb mijn portie weer wel gehad. Nabij het afwateringskanaal fietst een trots moedertje met kindje in het voorzitje. Een vertederend tafereel. Terwijl ik hen passeer daalt mijn achting plotseling: mama is aan bellen met oma en roept tegen de kleine “dat is oma” waar de peuter natuurlijk helemaal niets van begrijpt? En als je nu weet dat oma een paar honderd meter verderop in een schelde flat woont begrijp je het zinloze van dit trendy gebel. Zo, dat is eruit en nu heb ik er nooit meer over! Een volgende keer filosofeer ik weer over voetbal want anders lopen de lezers weg, voetbal is immers het bestaansrecht van deze website.