Franky

03 mei 2004
Kopstootjes
Het eerste seizoen van Johan Ballegeer wordt gekenmerkt door integratieproblemen. Hij kan zich achtereenvolgens niet vinden in het hier in Nederland gehanteerde gele-kaarten-systeem, de vele afgelastingen door een buitje en tenslotte de formule van het bekertoernooi. Misschien biedt de Wet inburgering nieuwkomers (Win) een mogelijke oplossing. Middels een inburgeringscursus kan Johan dan snel vertrouwd raken met de belangrijkste elementen van de Nederlandse samenleving.
Deze cursus wordt verzorgd door het Regionaal Opleidingen Centrum Westerschelde in Terneuzen. Als stageplaats zou ik kiezen voor de KNVB in Zeist met de heer Sprengers als stagebegeleider. In al die jaren dat ik Kopstootjes schrijf is de naam Franky Standaert een aantal keren gevallen. Voorlopig is dit de laatste keer dat de naam in deze column verschijnt. Dit heeft uiteraard te maken met zijn afscheid als actief voetballer bij de HSV Hoek. De laatste jaren kreeg hij terecht de eretitel “mister Hoek” opgespeld. Tien seizoenen heeft hij zich tot het uiterste ingespannen voor het keurkorps van de HSV Hoek en heeft duizenden kilometers verslonden op het veld en in de bus naar verre oorden als de Bollenstreek, Rijnmond en de Veluwe. In het jaar 1994 werd de met blonde haardos en snor getooide Vlaming aangetrokken als spits/aanvallende middenvelder. Aanvankelijk waren er aanpassingsproblemen en had hij moeite met de hogere handelingssnelheid op hoofdklasseniveau. Naarmate de jaren vorderde vond hij zijn stekkie in de verdediging en groeide uit tot een stabiele van belang zijnde speler die er altijd voor ging. De waardering steeg en resulteerde driemaal in speler van het jaar en het aanvoerderschap. Talloze gerenommeerde zaterdagspitsen kruisten zijn pad als Freek Wittenrood, Jerrel Linger en Wilco de Valk. Scoren deed hij uiteraard zelden, behalve tegen Volendam was het altijd raak. Dit seizoen kon je duidelijk zien dat de jaren begonnen te tellen en op karakter hield hij zich ternauwernood staande. Ik denk dat deze winter, wanneer hij weer eens vermoeid thuis kwam van een training, hij wel eens een bemoedigende kusje mocht ontvangen op zijn inmiddels kale bolletje van echtenote Ilse en zij hem vertederend toefluisterde…..nog even! Dit fluisteren werd de zaterdag daarop omgezet in luidkeels aanmoedigen in onvervalst Vlaams dialect. Ook dit zullen we missen. Persoonlijk sprak mij het volgende enorm aan. Het duurzame karakter van verblijf bij Hoek, zowel in beleving als in tijdsduur (= 10 jaar). Je ziet toch veel te veel dat spelers het na 2 jaar weer al voor gezien houden en maar weer eens een andere club opzoeken, dit komt de continuïteit niet ten goede. Ook hoop ik hem als liefhebber nog eens terug te zien op ons sportpark, want hoe vaak komt het niet voor dat ex-spelers zich nooit meer laten zien! Het seizoen 2003-2004 is klaar en iedereen die de HSV dit seizoen heeft zien spelen heeft er wel een mening over. Ik zou willen besluiten met een erg simpel advies. Kijk niet verder dan de eerstvolgende wedstrijd en speel met plezier, bezieling en inzet dan komen achtereenvolgens het swingende aanvallende spel, de chemie, de punten en de einddoelstelling vanzelf binnen bereik.