Geniet van elke dag die je hebt

02 november 2002
Hoek 1
Bij Hoek lopen ze weg met hem. Een voetballer uit eigen gelederen, die iedereen kent op het dorp en nu al weken achtereen als voorstopper de aanval van de tegenpartij ontwricht. Zelf blijft Patrick de Guchteneire (22) nuchter onder zijn doorbraak in de hoofdklasse. Geluk, weet hij, is een schaars goed. ,,Geniet van elke dag die je hebt.``
Vandaag (zaterdag) kan De Guchteneire met koploper Hoek een imposante reeks bekronen. Een punt in Katwijk tegen Quick Boys, de nummer twee van de ranglijst, volstaat voor de eersteperiodetitel. Het zou een even ongekend als onverwacht succes zijn voor een speler die de laatste stappen naar de top van het amateurvoetbal met zevenmijlslaarzen heeft genomen. Nadat hij alle jeugdelftallen bij Hoek had doorlopen, nam De Guchteneire een aantal jaren geleden een verrassende beslissing, die in zijn ogen bepalend is geweest voor de ontwikkeling die hij heeft doorgemaakt als voetballer. Om ooit goed genoeg te kunnen zijn voor de hoofdmacht van Hoek, ging hij tijdelijk weg bij de club. Hij verruilde Hoek 2 voor Axel en bracht drie seizoenen door in de derde en vierde klasse. Beuken ,,Ik heb destijds voor mezelf afgewogen waar ik makkelijker zou kunnen doorbreken, bij Axel of bij Hoek. Nou, dat was duidelijk: bij Axel natuurlijk. Plotseling speelde ik in een eerste team en moest ik flink aan de bak. In mijn eerste jaar speelden we al meteen tegen degradatie. Dat was heel moeilijk voetballen. Het was beuken. Daar ben ik fysiek erg sterk van geworden. Ik heb er ook ontzettend veel profijt van gehad. In de hoofdklasse is het ook wekelijks hard tegen hard.`` Vorig jaar haalde Hoek hem terug naar de tweede selectie. ,,Ik kreeg een jaar lang de tijd om te laten zien waartoe ik in staat was.`` Dat bleek aardig wat te zijn. De Guchteneire werkte zich tegen het einde van het seizoen zelfs op tot basisspeler van het eerste team. ,,In de laatste wedstrijden kreeg ik het vertrouwen van de trainer. Door alle blessures en schorsingen was het niveau omlaag gegaan en dat was mijn kans.`` Taken In de ogen van trainer Angelo Nijskens voldeed De Guchteneire zo naar behoren dat hij aan het begin van dit seizoen promoveerde naar de eerste ploeg. Daarna ging het razendsnel. Al in de tweede wedstrijd, tegen Katwijk, begon hij in de basiself. Sindsdien vormt hij met Gunther de Meyer het vaste verdedigingsduo. ,,De spits van de tegenstander uitschakelen en de bal dan weer inleveren bij de jongens die het spelletje `zien`, dat zijn mijn voornaamste taken``, zegt De Guchteneire. ,,Of ik de droom ben van iedere trainer? Ach, als ik mijn taken uitvoer, wordt iedereen daar beter van: niet alleen de ploeg en de trainer, maar uiteindelijk ook ikzelf.`` Afgelopen zaterdag beloonde De Guchteneire, woonachtig in het niemandsland tussen Hoek en Philippine, het vertrouwen van zijn trainer met de beslissende treffer tegen Capelle. Een doelpunt voor Hoek van een speler uit Hoek, de aanhang werd er euforisch van. Volgens De Guchteneire (,,Vorig jaar stond ik zelf nog achter de goal``) staat zijn eerste treffer symbool voor de kracht van het nieuwe Hoek. ,,We hebben nu een ploeg waarin iedereen een wedstrijd kan beslissen. We zijn niet meer zo afhankelijk van één speler. Hoek is meer dan alleen Human of Van Oost. Elke week is het iemand anders.`` Conditie, ervaring en geduld zijn volgens De Guchteneire de sleutels tot het recente succes. ,,Omdat we conditioneel zo sterk zijn, domineren we in het laatste half uur. Dan pas slaan we ook toe. We gaan vaak met een gelijke stand de rust in en hebben nu het geduld om te wachten tot de kansen komen. En die komen altijd.`` De Zeeuws-Vlaming is de eerste om toe te geven dat dit Hoek ook zijn zwakheden kent. ,,De resultaten zijn perfect, alleen het spel kan altijd beter. Soms laten we zien hoe het moet, soms ook lijden we te simpel balverlies. Maar mooi of niet, punten pakken gaat voor alles. Ik merk weinig van druk, ik kan vrijuit spelen. Je hoort binnen de club ook maar weinig mensen over een mogelijk kampioenschap praten. Het is natuurlijk nog veel te vroeg voor een hosanna-stemming. Dat is in voorgaande jaren wel eens anders geweest.`` Tumor Of hij zelf het seizoen afmaakt, is nog maar de vraag. De Guchteneire, die een opleiding volgt aan de Hogeschool voor Toerisme en Verkeer in Breda, kampt al een jaar met een goedaardige tumor in zijn dijbeen. ,,Soms word ik `s nachts wakker van de pijn. Elke morgen slik ik een pilletje, een pijnstiller, en dan kan ik er weer tegenaan. Maar zo kan het natuurlijk niet doorgaan.`` Het plan is om in februari onder het mes te gaan. Na de operatie heeft hij zeker vijf maanden nodig om te herstellen. ,,Maar de trainer heeft me pas gevraagd: wat doe je als je in februari nog steeds in de basis staat en om het kampioenschap speelt? Zoals de zaken er nu voorstaan, stel ik de operatie dan uit. Sommige mensen begrijpen niet dat het voetballen belangrijker is dan die operatie, maar mijn gezondheid is niet in gevaar. Was dat wel zo geweest, dan had ik allang ingegrepen.`` De Guchteneire is in zijn jonge leven al vaker geconfronteerd geweest met tegenslagen. Als geen ander is hij daarom in staat de dingen op hun juiste waarde te schatten. Toen hem onlangs werd gevraagd naar zijn levensmotto, antwoordde hij spontaan: ,,Geniet van elke dag die je hebt.`` Want het leven, dat moet je koesteren, weet De Guchteneire: ,,Mijn zusje heeft een ernstige stofwisselingsziekte. Ze komt vaak kijken naar de wedstrijden en ik probeer haar zo veel mogelijk aandacht te geven. Dan besef ik dat ik zelf weinig reden heb om te klagen.``