Het Amstel-syndroom van Ballegeer

Het zit hem vooral in de dag van spelen. Hoek moet donderdag opdraven voor de tweede ronde van de landelijke beker en speelt twee dagen later voor de competitie uit tegen Kloetinge. Die wedstrijd is tien keer zo belangrijk als het bekertreffen van donderdag. Niet omdat het toevallig Kloetinge is, want die derby zegt Ballegeer ook weinig. Maar de competitie gaat voor alles. Wat stoort je dan zo aan dat bekerpotje? Ballegeer: “Dat we binnen twee dagen twee keer moeten spelen. De KNVB is niet goed wijs zeker, met amateurvoetballers die gewoon moeten werken door de week? Hoe kan ik mijn elftal voor zaterdag nou op scherp krijgen als ze donderdag ook alles moeten geven? En dat zijn we dus niet van plan.” De KNVB kan toch niet anders met zo’n drukke kalender? Ballegeer: “Ik heb er geen kijk op hoe ze het doen, het interesseert me verder ook niet, maar in België kan zoiets nooit gebeuren. Daar wordt een bekerronde gespeeld in een weekeinde dat de competitie stilligt. En zo hoort het ook.” Maar je hecht dus geen waarde aan die wedstrijd van donderdag. Ballegeer: “Het leeft in Hoek zelf wel, mij zegt het niets. Dat heb ik mijn spelers ook al gezegd. Denk maar niet dat ik met mijn sterkste elftal ga spelen. Ik geef de spelers rust die dat nodig hebben.” Je zal er toch aan moeten wennen, want zo gaat het hier al jaren. Ballegeer: “Daarom zal ik donderdag ook een elftal op het veld zetten. Ik leg me er bij neer, ook al vind ik het een slechts systeem. Zoals ik ook niet kan begrijpen dat in Nederland de tweede elftallen op dezelfde dag spelen als het eerste elftal. Ik kan mijn reserves nooit zien spelen en moet altijd op anderen afgaan.” Hoe zou het anders moeten dan? Ballegeer: “Zoals ze het in België doen. Het tweede elftal speelt daar altijd op vrijdagavond. Je gaat kijken als trainer en wijst daarna drie of vier spelers aan die op zondag met de eerste ploeg meegaan. Het voordeel daarvan is dat je met een selectie van vijftien man kunt volstaan in een seizoen en dat je niet zoals in Nederland 22 man nodig hebt.” Kortom: het gaat goed met Hoek 1, de selectie is fit, de stemming zit er goed in, maar de trainer blijft scherp en kritisch. Ballegeer: “We hadden zaterdag met 6-0 moeten winnen van Noordwijk en niet met 4-2. Als je dat kritisch noemt, dan is het maar zo. Zoiets sluipt in een elftal, het gebeurt af en toe, maar ik kan er slecht tegen. Dat zal ik mijn spelers maandag ook zeggen. Maar zoek er niet te veel achter, want verder staat hier een gelukkig mens. Ik ben blij met de start die we hebben gemaakt, ik kijk alleen altijd of we nog beter kunnen” En dat Amstel-syndroom? Ballegeer draait zich om, wenkt naar de dames van de drank en roept: "Doe mij maar een Jupiler-biertje, alstublieft.”