Hoek door het vuur voor Nijskens

Het doelpunt zorgde voor een enorme opluchting bij de club die een weeklang op een vulkaan had geleefd. Marc Minnaert rende onmiddellijk naar de bank om zijn trainer te omhelzen. Patrick Naudts, de manager, maakte gelijk na afloop als eerste een gebaar dat leek op een verzoening. Hij zag de emotie bij Nijskens en sloeg hem twee keer hard en zonder woorden op de rug. En Kees de Feyter, de voorzitter, sprintte vanaf de tribune het veld op en sloeg een arm rond de schouders van de trainer. Het was eigenlijk heel bizar, die poging om nog iets goed te maken in een affaire die de koploper in de hoofdklasse nu al weken in zijn greep houdt. Onder spanning ,,Ik gun het Angelo echt``, zei Kees de Feyter. ,,Wij ook, want heel dat spel op de achtergrond heeft ons behoorlijk aangegrepen``, bekende Jürgen Belpaire. ,,Je zag het ook in de wedstrijd``, vond Arjan Human. ,,We stonden voor de rust te veel onder spanning, daarna viel het van ons af.`` ,,Ja, prachtig``, glunderde Rieno van Oost, ,,dat we zo kunnen laten zien hoe we achter de trainer staan.`` En de trainer zelf? Hij voelde zich ongemakkelijk bij de reacties van de twee mensen die hij een dag eerder nog als zijn grote tegenstanders zag. Hij slikte het leed weg van een weeklang slapeloze nachten, veegde een traantje van het gezicht en koesterde na afloop in de kleedkamer het puntje dat op het eind van de wedstrijd toch nog uit de lucht kwam vallen. ,,Je moest eens weten hoe belangrijk dit is voor het elftal en voor mij``, fluisterde hij met een brok in de keel. ,,Ik heb alles nu zo goed mogelijk van me afgezet. Toen ik vrijdag had gezegd dat dit mijn laatste jaar is, viel er een zware last van me af. En nu weet ik zeker dat we er iets moois van gaan maken.`` De twijfel die er vooraf nog was geweest, viel na de uitbeurt bij FC Lisse helemaal weg. Wie Hoek zaterdag na de rust zag vechten tegen een 1-0-achterstand wist dat er een diepere achtergrond was dan zo maar een gevecht om de bovenste plaats. Het hele elftal, met de routiniers voorop, ging door het vuur voor de trainer. Jürgen Belpaire, die voor rust drie geweldige reddingen verrichtte, maar bij de tegengoal in de fout ging, bekende: ,,Zoals we na de rust hebben gespeeld, dat kan niemand een hele wedstrijd volhouden. Heb je die inzet gezien, allemaal puur op karakter. Dat zegt heel veel over dit elftal en over hoe we achter de trainer staan.`` ,,Ik wil dat we alleen aan voetballen denken``, had Nijskens op de morgen van de wedstrijd aan zijn spelers gevraagd. Het bestuur (afgezien van de voorzitter en de vice-voorzitter), de spelers en begeleiders waren voor het vertrek naar Lisse nog niet eens op de hoogte van wat zich een dag eerder had afgespeeld. ,,Ik heb mijn spelers in de bus verteld dat ik aan het eind van dit seizoen wegga``, zei Nijskens later. ,,En gevraagd of ze daar zo goed mogelijk mee om wilden gaan.`` Kees de Feyter: ,,Wij hadden het vertrek van de trainer nog stil willen houden. Het is helaas weer uitgelekt.`` Maar ondanks alle stress vooraf kwam de koploper in Lisse als morele winnaar van het veld. ,,We kunnen nu weer alle aandacht weer op het voetbal richten`` sloot Angelo Nijskens een hectisch dagje af.