Hoek heeft de smaak te pakken
24 september 2001
Hoek 1
"We gaan er dit seizoen iets moois van maken, maar gun ons even tijd", vroegen Hoek-trainer Angelo Nijskens en technisch manager Patrick Naudts in de presentatiegids van Hoek die zaterdag het levenslicht zag. Het koningskoppel van de zaterdaghoofdklasser lijkt uiteindelijk weinig tijd nodig te hebben er iets moois van te maken.
Het openingsduel tegen Deltasport leverde verlies op, thuis tegen Barendrecht verspeelde Hoek in de laatste minuut de volle winst en werd het een gelijkspel, vorige week werd de eerste overwinning geboekt tegen Huizen uit en zaterdagmiddag was Spijkenisse in de Lovenspolder de pineut: 3-1. Hoek heeft duidelijk de smaak te pakken. De mooie tijden lijken aangebroken. Eerder dan waarop het duo Nijskens-Naudts durfde hopen. Al blijft Nijskens nog voorzichtig. "Pas na vijf wedstrijden wil ik de balans opmaken. Kijken hoe we ervoor staan. We staan echter in het linkerrijtje. Jammer dat we tegen Barendrecht de zaak uit handen gaven, maar een compliment voor de jongens dat ze de draad goed hebben opgepakt."
Spijkenisse was echter geen tegenstander van formaat. De ploeg van trainer Wim Tijl kon geen moment indruk maken. Het speelde slechts een 'glansrol' bij het verzamelen van gele kaarten. Gelukkig voor Spijkenisse had scheidsrechter Cees Sprong uit Ammerzoden een mudzak met kaarten achter de hand. Tot de Spijkenisse-verzamelaars behoorden Marco van de Genugten, Tom Broeders, Wesley den Hartog en Patrick Kok. Kok heeft geluk. Werkt bij de KNVB afdeling Rotterdam in het district West 2 en kan gelijk afrekenen bij zijn baas. Tom Broeder werd via twee gele kaarten met rood naar de kleedkamer gezonden. Broeder meende het publiek nog te moeten bedanken met het bekende opgeheven vingertje, waardoor hij nog even op wat opgewekte kreten werd getrakteerd. "Die mannen speelden een gemeen spelletje. Vuile overtredingen. Het was soms echt te gortig", merkte Nijskens na afloop op.
Wat de wedstrijd zelf betreft weinig spectaculairs. Hoek nam al na vier minuten de leiding. Een aanval opgezet door Thomas Ragut, vervolgd door loopwonder Bart Poppe - vandaag of morgen 'vliegt' hij nog eens door de reclameborden - werd afgerond door spits Rieno van Oost. Met Ragut, Poppe en Van Oost zijn tevens de uitblinkers genoemd aan Hoek-zijde. Het duo Ragut-Poppe op de rechterflank zorgt voor het meeste gevaar.
Zeven minuten voor rust nam Hoek een alleszins verdiende 2-0-voorsprong. Rieno van Oost lag aan de basis van de treffer van Stefan Saey. In doel van Hoek vierde Jürgen Belpaire vakantie, want Spijkenisse, pas gepromoveerd naar de hoofdklasse, kon slechts aantonen dat het in deze klasse absoluut niet thuishoort. Het staat niet voor niets op de laatste plaats en er zal een wonder moeten gebeuren als het van die plaats afkomt dit seizoen. In kaarten verzamelen is het ijzersterk, maar daar houdt het dan ook mee op.
Spijkenisse had nog alle geluk dat Hoek niet tot een afslachting over ging. Een kwartier na de hervatting bracht Rieno van Oost na voorbereidend werk van Poppe en Marc Minnaert de 3-0-stand op het scorebord. Terwijl de Hoek-aanhang wachtte op een fikse afstraffing voor de Zuid-Hollanders lukte er ineens niet zoveel meer. Rieno van Oost kreeg nog een stafschop te nemen na hands van een Spijkenisse-verdediger, maar Van Oost miste deze unieke kans op 4-0.
Geheel tegen de 'krachtsverhouding' in kwam Spijkenisse zelfs op 3-1. Tien minuten voor tijd kreeg Belpaire het eerste 'echte' schot op zijn doel te verwerken, maar hij was ontwaakt uit zijn gedwongen slaapje en maakte de inzet van Renato Hokke keurig onschadelijk. Drie minuten voor het einde had hij geen verweer tegen de 'streep' van Aad Buzowa uit een voorzet van Dennis Felixdaal. De enige keer dat Spijkenisse iets positiefs liet zien. De vrouwelijke aanhang van Spijkenisse raakte in vervoering door dit doelpunt en ging er tekeer alsof het kampioenschap binnen was. Op de terugweg naar Spijkenisse zal men er wellicht achter gekomen zijn dat er toch echt met 3-1 verloren was.
Inmiddels breken er schitterende tijden aan voor Hoek. 'Zwarte parel' Musa Kanu zat zijn laatste wedstrijddag schorsing uit, tweede doelman Glenn van Wijnsberghe is weer beschikbaar en bepaald niet onbelangrijk: Dave Gijsel is weer zo fit als een hoentje. Gijsel staat weer te popelen om te beginnen. Als hij de bal ziet wordt hij wild. De blessures van Jan Verdegem en Hans de Waele zijn wat hardnekkiger, maar de selectiegroep van Nijskens wordt steeds uitgebreider. Het houdt zijn manschappen scherp. Zaterdag thuis tegen Zwart Wit'28 kan de opmars worden voortgezet.