Hoek houdt van zijn Belgen

De start van de competitie, 3-0 nederlaag tegen GVVV, was nog wel honderd procent vals, zoals ook de aanloop naar het nieuwe seizoen geen aanleiding gaf tot juichende kritieken. In een volledig Zeeuws onderonsje kwam Hoek niet door de poulefase van het toernooi om de districtsbeker en ook de deelname het KNVB-beker toernooi bleef beperkt tot de eerste ronde (0-1 verlies tegen Gemert). Na acht speelrondes in de competitie ziet de wereld er toch een stuk fleuriger uit. Hoek bleef na de domper in Veenendaal zeven wedstrijden op rij ongeslagen. Ook DOVO moest buigen voor de Zeeuwse dadendrang. De 2-1 overwinning kwam wel op het laatste nippertje tot stand, maar was over de gehele linie wel verdiend. Hoek houdt van zijn Belgen, ook dit seizoen. Het merendeel van de nieuwelingen is andermaal afkomstig uit de Belgische competitie. "We hebben vier scouts voor België en twee voor Nederland", schetst Gert-Jan de Boer, de technische man in het sponsorbestuur, de geografische werksituatie van Hoek. "Nederland houdt bij Breda wel op voor ons." Van de Belgen kwamen Koen Versyp (KSV Oudenaarde) en Jurgen Landuyt (KM Torhout) niet in actie tegen DOVO en ook de vlieger van Gideon Imagbudu (KFC Dessel Sport) bleef aan de grond. De routinier en spelverdeler voelde 's ochtends ineens een rugwervel verschuiven. En tot overmaat van ramp was ook Tim Mechelink nog niet inzetbaar, maar dat probleem was minder voelbaar omdat Geert Bosschaart weer hersteld is van een blessure. Al met al baarde het absentielijstje toch wel enige zorgen vooraf. Trainer Paul Telussa had zelfs nog maar twee veldspelers naast zich op de bank als mogelijke wissel. Maar in de praktijk bleek het allemaal niet zo 'n vaart te lopen. Muhamed N'Diaye (KV Kortrijk) kreeg centraal achterin een plaats toegewezen en Bosschaart bemande de rechtsbackpositie. Op het middenveld vervulde Thomas Ragut een andere rol. Normaliter actief in de rechterzone schoof Ragut naar de as van het elftal. Ragut, ooit als broekie van negentien jaar overgekomen van Oostkapelle en bezig aan zijn tiende seizoen voor Hoek, kun je om een boodschap sturen. Binnen de kortste keren waren de kousen van Ragut tien, vijftien centimeters gezakt. Er was werk aan de winkel om Dennis Schulp, de spelverdeler van DOVO, het lastig te maken. Zonder te turven hoe vaak Ragut Schulp effectief voor de voeten heeft gelopen kon worden vastgesteld dat de kleine kuitenbijter zijn taak naar behoren volbracht. Schulp kon geen stempel drukken op de wedstrijd. Raguts eigenlijke taak was in handen gelegd bij Regilio Pinas en ook die verstookte veel energie onder het motto dat niemand slecht wordt van hard werken. Waar anderen veel arbeid verrichten, doet Stijn Mahieu meer het denkwerk. Mahieu is de strateeg van de ploeg met een feilloos gevoel waar de bal wel eens zou kunnen komen. Eenmaal aan de bal getuigt de voortzetting ook meestal van voetbalintelligentie. Mahieu heeft bovendien de lengte om luchtduels te winnen om zo zijn ploeggenoten in stelling te brengen. Degenen die daarvan het meest moesten profiteren tegen DOVO waren Hoessein Bouzambou en Jorismar Pattinama. Trefwoorden voor Bouzambou zijn klein, snel, behendig. Pattinama is meer van het type groot, sterk en eenmaal aan de bal daar lastig meer van af te krijgen. De verdediging van DOVO maakte daarbij de denkfout door Pattinama opvallend vaak juist wel aan de bal te laten komen, waarna er dan gelijk dreigende situaties ontstonden. Hoek opereerde veel resoluter in de achterste lijn door de aanvallers van DOVO al meteen de pas af te snijden. Ferry Alfons was daarin een voortrekker. In tegenstelling tot Ragut kwam Alfons al op gevorderde leeftijd naar Hoek. Het ziet er naar uit dat de van origine aanvaller Alfons de herfst van zijn carrière gaat invullen als centrale verdediger. De 32-jarige routinier hield in de meeste situaties het overzicht wat hij moest doen. Een paar slippertjes slechts veroorloofde Alfons zich en die hadden Hoek wel lelijk kunnen opbreken. Zo kreeg Thijs van Tent Beking, met dank aan Alfons die een stuitbal niet goed inschatte, een dot van een kans DOVO een voorsprong te bezorgen, maar doelman Lieven De Veirman (Eendracht Aalst) repareerde het ontstane gat met een doelmatige safe. En later kreeg Luciën Dors in het hart van de Hoek defensie alle ruimte aan te leggen, maar toen bracht Michael Koné redding op de doellijn. Pal daarvoor had Hoek wel toegeslagen. Pattinama zette een afgeslagen aanval opnieuw op en betrok nadat hij vanaf de flank naar binnen was gesneden Bouzambou in zijn spel. Bouzambou mikte vervolgens heel secuur over de graaiende handen van Gerben Jan Ruizendaal de bal in het nylon (1-0). Het koppel Pattinama-Bouzambou zorgde voor nog een fraaie combinatie, maar deze keer knalde de eerst zo beheerste schutter onbesuisd naast. DOVO probeerde met gepolijst voetbal de tegenstander onder druk te krijgen, maar dat lukte maar ten dele. De zeer actieve Van Tent Beking kreeg daarvoor te weinig steun voorin. De jarige Dors liet zich behalve bij die ene kans nauwelijks gelden, Daniël Kops was te vaak ongelukkig in zijn acties en ook Schulp, de aangewezen man voor de aanvoer vanaf het middenveld, moest eerst langs de menselijke hobbel Ragut zien te komen. Hoek maakte de speelruimte op het middenveld klein. Musaba Selemani (Union Saint Gilloise) volgde daar zijn ploeggenoten Ragut en Pinas in werklust. Hoek dwong daarmee de tegenpartij dat middenveld over te gaan slaan, maar daardoor kwamen de aanvallers van DOVO nog meer geïsoleerd te staan. Hoek deed het op het punt van aansluiten veel slimmer. Veel afvallende ballen vielen ten prooi aan de thuisclub die daardoor met een snelle omschakeling gevaar kon stichten. Ragut en Bouzambou (voor de verandering een keer op rechterflank verzeild geraakt) gaven daarvan een fraai voorbeeld door Pattinama in een kansrijke positie te brengen, maar de hoek bleek toch iets te lastig om binnen het doelvlak te mikken. In de jacht op de gelijkmaker ging DOVO na de pauze lang omzichtig te werk. Een kwartier na rust wisselde Erik van der Meer Dennis Heijkamp in voor Tom Gesgarz, maar aan de tactiek veranderde in eerste instantie niets. De rolverdeling binnen het team bleef zoals die was. Van der Meer vertrouwde erop dat het een keer zou lukken een bres te slaan in de defensie van Hoek. Als Van Tent Beking iets alerter had gereageerd, had Van der Meer bijna meteen het gelijk aan zijn zijde gekregen. Dat kreeg de trainer van DOVO toch, maar dat gebeurde pas vier minuten voor tijd, nadat Hoek een hele reeks kansen had laten liggen om de wedstrijd in het slot te laten vallen. DOVO moest ook gaandeweg steeds meer ruimte weggeven om zelf nog iets te bereiken. Een kwartier voor tijd leek de 2-0 dan toch een feit te worden. Scheidsrechter Kranendonk gaf ook zijn goedkeuring aan de treffer van Mahieu, maar haalde op aangeven van zijn assistent Krabbedijk, die handspel had geconstateerd, alsnog een streep door het feest. Hoek betaalde de prijs voor het verknoeien van zo veel mogelijkheden. Wie niet scoort, houdt de ander overeind en aldus geschiedde. Dors, beter op dreef in de tweede helft dan de eerste, slingerde de bal voor het doel waar Kops, die na de pauze nog weinig potten had kunnen breken, alle kracht en venijn in zijn schot legde. De vingertoppen van De Veirman waren te weinig om de 1-1 te voorkomen. Daarmee stond het beeld van de tweede helft toch ineens op zijn kop. Hoek reageerde getergd en ook wel een beetje met de moed der wanhoop. De klok tikte al in blessuretijd toen Hoek toch nog oogstte. Mahieu kopte een vrije schop van Musaba Selemani terug voor het doel waar in de scrimmage Bouzambou uiteindelijk het beslissende tikje gaf: 2-1. "Schop hem er erin denk je dan", keek Telussa terug op de kansenreeks voor zijn ploeg. "We hebben wel veerkracht getoond. We hadden mentaal kunnen terugvallen, maar dat is niet gebeurd. Daar ben ik ook de hele week mee bezig met de ploeg. We moeten steeds meer gaan bepalen hoe wij het in het veld willen hebben. We moeten voetballend onze wil opleggen aan de tegenstander. Ik heb vandaag genoten van onze manier van spelen." Genieten staat centraal bij Telussa in meerdere opzichten. Een jaar geleden werd de oefenmeester getroffen door een hersenbloeding, maar de doktoren hebben hem weer volledig hersteld verklaard. Als een vader waakt Telussa over zijn selectie. Dat doet Van der Meer ook. Vorig seizoen pas halverwege ingestapt bij DOVO (als opvolger van Ton Verkerk) kon van der Meer zich wel nadrukkelijk bemoeien met de samenstelling van de selectie. Allereerst hielden de Veenendalers grote schoonmaak. Maar liefst elf selectiespelers leverde hun spullen in om elders hun heil te gaan zoeken. Die opruiming was wel op zijn plaats na een voetbaljaar waarin niets meer gelukt was. Pas in de strafschoppenserie in de p/d wedstrijd met eersteklasser DETO bevrijdde DOVO zich van de wurgende degradatiezorgen. Van der Meer is gestart met een frisse selectie. Schaap (20), Rocourt (20) en Rogier Wissink (23) moeten nog in hun jasje groeien. Ter compensatie haalde DOVO ook routine binnen in de persoon van Schulp (31) en Heijkamp (32). Het grote kind DOVO moet nog tot wasdom komen en zal in dat proces ook af en toe wel fouten maken. "Overbodige overtreding maakte Schaap op het eind, maar hij is nog jong", legde Van der Meer de vinger op de zere plek. En juist omdat DOVO nog moet groeien, gooit Van der Meer het idee van de topklasse ver van zich af. "Bovenaan rechter rijtje, links onderin in het linkerrijtje. Dat moet haalbaar zijn. Je moet niet naar de topklasse gaan om er gelijk weer uit te vliegen", geeft Van der Meer aan hoe zwaar de boog gespannen is. Bij Hoek ligt dat iets scherper. "Eerst veilig zijn", antwoordde Telussa op de vraag naar een verwachtingspatroon dit seizoen. Veilig? Niet vierde? "Vierde is toch veilig?", een uitspraak gedaan met duidelijk waarneembare pretoogjes.