Hoofdklasser Kloetinge op 'rampkoers'

17 december 2007
Hoofdklasse
In de donkere dagen voor kerst ging Kloetinge zaterdag op zoek naar lichtpuntjes. De Bevelandse hoofdklasser vond echter niet één aanknopingspunt in Leerdam. Integendeel.
De stemming werd alleen maar zwartgalliger. Kloetinge leed tegen opponent LRC de zevende nederlaag (1-0) op rij en belandde op de laatste plaats in de hoofdklasse B van het zaterdagvoetbal. Kloetinge is diep gevallen en ligt op 'rampkoers'. Van de fiere middenmoter is niets meer over. De realiteit is dat de Bevelandse club na de winterstop veroordeeld is tot het spelen van degradatievoetbal. En de spelers zullen dat met het mes op de keel moeten doen, want Kloetinge heeft uit veertien wedstrijden slechts acht punten behaald. Wie in de hoofdklasse wil overleven, moet minstens 26 punten halen. ,,We hebben nog zeven thuiswedstrijden en vijf uitduels voor de boeg", rekende trainer Diederik Hiensch zaterdag voor. ,,We zullen het vooral in eigen huis waar moeten maken." Dat wordt een loodzware opgave, zo werd zaterdag duidelijk. Kloetinge zou wat dat betreft een voorbeeld moeten nemen aan LRC. De opponent uit Leerdam debuteert in de hoofdklasse en wil koste wat kost overleven. Net als Kloetinge is ook de Leerdamse Racing Club niet gezegend met bovenaardse kwaliteiten, maar de spelers zijn wel bereid hun ziel en zaligheid in de strijd te gooien. Kloetinge liet zich zeker in de eerste helft aftroeven door de thuisploeg en creëerde uiteindelijk slechts één kans (Joffrey Geldof). Het was niet de enige tekortkoming. Toen LRC in de 25e minuut op 1-0 was gekomen (Jean-Philip Becht schoot na een verre inworp en een handig overstapje van Elvin Hardeveld raak) hing Kloetinge als los zand aan elkaar. Spelers verstopten zich en als ze eens in balbezit kwamen, werd het 'probleem' zo snel mogelijk bij een ploeggenoot neergelegd. Dat was in veel gevallen doelman Jaco van der Schee, die de nodige terugspeelballen te verwerken kreeg. De goalie deelde overigens mee in de malaise en toonde een gebrekkige traptechniek. Na rust speelde Kloetinge in elk geval agressiever en eiste de vormgever op het middenveld, Corné Schilperoort, wat vaker de bal op, maar het raffinement ontbrak. De opbouw bleef matig. Pas toen Kloetinge wat opportunistischer ging spelen en Niels Kole in de punt van de aanval werd gezet, kwam er meer dreiging. Toch duurde het tot de 90e minuut voordat Kloetinge echt gevaarlijk werd. De bal van Daan Esser werd van de lijn gekopt, Regilio Pinas koos de verkeerde hoek uit en vervolgens zag ook Niels Kole zijn kopbal gekeerd worden door doelman Ruizendaal. Het onderstreepte andermaal dat het bij Kloetinge ontbreekt aan kwaliteit in aanvallend opzicht. De ploeg mist een echte nummer 9, een spits die goed is voor 10 é 15 doelpunten per seizoen. Ook vorig seizoen ontbrak een aanvaller van dat kaliber, maar toen had Kloetinge John Schot nog. Hij was ook geen doelpuntenmachine, hij had echter wel een actie in huis en kon iemand nog wel eens vrij voor de keeper zetten. Diederik Hiensch heeft zijn hoop voor na de winterstop gevestigd op de snelle aanvaller Mervin Niemantsverdriet, die zijn schorsing van acht duels erop heeft zitten. Verder moet hij tijdens het trainingskamp in januari al zijn spelers nog eens maar diep in de ogen kijken. Het zou immers zonde als straks aan het eind van de rit geconstateerd moet worden dat niet iedereen alles heeft gegeven voor het heilige doel.