Kloetinge put moed uit gelijkspel

Voor de buitenstaander kwam die uitspraak misschien wat vreemd over, maar wie de geschiedenis van Kloetinge een beetje kent, kon zich wel vinden in de opmerking van de oefenmeester. In het verleden liet Kloetinge zich namelijk maar al te vaak uit het veld slaan als het ook maar even tegenzat. Dan werd soms bij voorbaat al het hoofd in de schoot geworpen. Tegen Deltasport liet Kloetinge zien dat het heeft afgerekend met die labiele karaktertrek. Er mochten zaterdag dan vijf basiskrachten (Jaap Pijnenburg, Björn Langeveld, Pieter de Munnik, Wouter Labrujère en Erik de Groene) ontbreken, het team dat nu moest aantreden, was een hecht collectief. De trainer van Kloetinge moest zijn ploeg zaterdag op vijf posities aanpassen. Zo verving Mark Smeding doelman Jaap Pijnenburg, nam Emiel Dorst in de verdediging de positie in van de geblesseerde rechtsback Pieter de Munnik, terwijl op het middenveld Niels Lodewijk bij absentie van Wouter Labrujère de taak kreeg om de linkerflank te bestrijken. Jan Baaijens was als rechtshalf geposteerd, een plek die normaliter door Dorst wordt ingenomen. Leon van den Ouden tenslotte was stand-in voor de niet geheel fitte Erik de Groene. Zekerheid Er was het nodige denk- en puzzelwerk aan voorafgegaan, zo gaf Hiensch toe. Zekerheid ging hierbij voor alles. Dat was ook de reden dat de ervaren Emiel Dorst van rechtshalf tot rechtsback werd gebombardeerd, overigens tot ongenoegen van de jonge Jeffrey Frijters. Die moest nu op de bank plaatsnemen. ,,Ervaring en coaching zijn in dit soort wedstrijden heel belangrijk``, verklaarde Hiensch zijn keus. De trainer hoefde er naderhand geen spijt van te hebben. Emiel Dorst ontpopte zich zaterdag tot een echte leider. Hij ging als altijd voorop in de strijd, verdedigde slim en was in het veld het verlengstuk van de trainer. Het leidde ertoe dat Kloetinge zaterdag in de eerste helft controle had over de wedstrijd. Niet dat de Bevelandse formatie oogstrelend speelde, maar tactisch klopte het dusdanig dat Deltasport nauwelijks gevaarlijk kon worden. Alleen Marvin Gommel was met een kopbal een keer dicht bij een treffer voor de thuisclub. Kloetinge stelde daar drie kansen tegenover, waarbij het de derde keer raak was. Wilco de Valk brak in de 41e minuut op rechts uit, haalde de achterlijn en plaatste de bal opzij naar Marcel Lourens, die op zijn beurt de bal verlengde tot bij Leon van den Ouden. De aanvaller, die tot dan toe alleen was opgevallen vanwege een slechte balaanname, liet dit buitenkansje niet onbenut: 0-1. Diezelfde Van den Ouden had zijn ploeg vervolgens een moeilijke middag kunnen besparen als hij in de 55e minuut raak had gekopt. De aanvaller had weliswaar goed positie gekozen, maar hij kopte in vrije positie over. Nadat Emiel Dorst met een kopbal Deltasport-doelman Jacco de Ligt in de 60e minuut nog tot een ultieme redding had gedwongen, was het plots gedaan met de aanvallende activiteiten van Kloetinge. Met de wind in de rug schakelde Deltasport een tandje hoger. Kloetinge kraakte in al zijn voegen. Voorin en op het middenveld werden nauwelijks nog duels gewonnen. Achterin was het ook alle hens aan dek. De verdedigers hadden nogal eens moeite met de hoge ballen, die vanwege de sterke rukwinden soms de raarste capriolen maakten. De gelijkmaker kon niet uitblijven. Twintig minuten voor het einde was het zover. Na slecht wegwerken in de defensie haalde verdediger Daniel Moreno uit voor een schot, Mark Smeding had geen verweer tegen de schuiver. Er volgden twintig angstige minuten voor Kloetinge, met een bal op de paal en de lat. In de slotfase mocht Kloetinge niet klagen dat arbiter Grit de bal niet op de stip legde na een overtreding op Virgil Breetveld. Voor iedereen was duidelijk dat dat in het strafschopgebied gebeurde, maar de scheidsrechter besloot de bal net buiten het zestienmeter-gebied te leggen. Zo kwam Kloetinge met de schrik vrij. ,,Gezien alle mutaties en tegenslagen ben ik tevreden``, zei Hiensch. ,,Onder deze omstandigheden is het zaak de schade te beperken. Van alle topploegen hadden wij vandaag het zwaarste programma en als we dan met een gelijkspel wegkomen, is dat niet verkeerd.`` Het was een reactie van een trainer, die nog altijd met een schuin oog naar boven kijkt. Koploper Huizen mocht dan weer twee punten uitlopen, Kloetinge acht zich nog altijd niet kansloos voor de strijd om de titel in de hoofdklasse B. Hiensch: ,,Zelfs als we drie of vier wedstrijden voor het einde nog op drie of vier punten achterstand staan van de koploper, is het nog niet gedaan.``