Pitti heeft zijn stek gevonden

Andries Wendt posteerde Pitti aanvankelijk uit nood op het middenveld. De trainer van Noordwijk: ,,In Patrick van Dam en Florencio Cornelia heb ik spitsen die geschikt zijn voor een systeem met twee aanvallers. Gelukkig bleek Pitti op het middenveld uitstekend tot zijn recht te komen. Er komt meer rendement uit zijn acties, zeker nu hij begint te scoren.'' Ook Pitti zelf kan zijn nieuwe plaats in het elftal wel waarderen: ,,Als spits had ik steeds een verdediger in mijn nek. Als middenvelder heb je toch wat meer vrijheid. Je kunt wat gemakkelijker een bal aannemen en je tegenstander opzoeken om het duel aan te gaan.'' Kwam Noordwijk aanvallend verdienstelijk voor de dag, in de verdediging was de organisatie in eerste instantie ver te zoeken. Jelle Korbee hield zich bezig met de bewaking van de altijd lastige Arne van Gelder. Wie de tweede spits, Mohammed Ben Saïd, voor zijn rekening nam was evenwel onduidelijk. Kennelijk was het de bedoeling dat afwisselend Michael Scholten, Peter Bos en Rian van der Niet de voormalige ARC'er zouden opvangen als hij in hun zone verscheen. In de praktijk kwam daar weinig van terecht. Het gevolg was dat Noordwijk in de eerste helft veel te veel ruimte weggaf. Ben Saïd kreeg drie scoringskansen, maar sprong daar uiterst slordig mee om. Henk Roeland was beter bij de les. Hij werkte de bal in de tiende minuut in het Noordwijkse doel na een hoekschop van Marvin Redjosetiko. Nadat Patrick Molendijk en Redjosetiko op de goed keepende Marco Korff waren gestuit (Bos keerde na het schot van Redjosetiko met zijn lichaam de rebound van Roeland), kreeg Noordwijk meer vat op het spel van zijn tegenstander. Cornelia, die eerder twee kansjes liet liggen, stond in de 33ste minuut aan de basis van de gelijkmaker. Hij bereikte met een voorzet Pitti, die met het hoofd doeltreffend uithaalde. Een kopbal op de bovenkant van de lat van Molendijk was het laatste wapenfeit in de eerste 45 minuten. Het tweede speldeel was geheel voor Noordwijk, dat de organisatie in die helft beter op orde had. Met het stereotiepe spel van Capelle - alles 'lang' vanuit de verdediging in de richting van de twee spitsen - had Noordwijk ineens weinig moeite meer. Zo links en rechts glipte er nog wel eens een Capellenaar door de mazen van het net, maar echte scoringskansen gaf Noordwijk niet meer weg. Daar kwam bij dat het elftal van Wendt zich op de vijandelijke helft redelijk creatief toonde. De tweede goal bijvoorbeeld was er een uit het boekje. Pitti ging er op links weer eens vandoor. Hij snelde langs directe tegenstander Raoul Graham en speelde Leonard van Utrecht aan. Die stelde op zijn beurt Patrick van Dam in staat de 1-2 op het scorebord te brengen. Het derde doelpunt van Noordwijk manoeuvreerde Capelle definitief in verloren postitie. Pitti schoot van buiten het strafschopgebied raak nadat Capelle een hoekschop van Van Utrecht slecht had weggewerkt. Tussen de bedrijven door raakte Cornelia nog een keer de paal en keerde keeper Patrick van Bentem van dichtbij in een reflex een schot van Van Utrecht.