'Prachtig voor volle tribune te spelen'

Wat goed is komt snel, is een vaak gehoord cliché als het in de sport over talentjes gaat. Voor Arco Herrebout gaat dit eveneens op. Al vrij vroeg werd deze, jarenlang door pa Jan getrainde jongeling, als talent ontdekt. Op 11-jarige leeftijd stonden zelfs drie clubs in de rij om hem in te lijven. NAC, dat een dag na Feyenoord bij monde van Jo Jansen belde, en Club Brugge haakten af omdat zij de concurrentie met de club uit Rotterdam niet zagen zitten. Bij Feyenoord trainde Arco Herrebout enkele maanden. Zijn binnenkomen bij deze Rotterdamse club ging bij het zien van de kleine Hoekenees gepaard met: "Jij hebt lef." Niet omdat Arco het hoogste woord voerde, maar omdat hij arriveerde met zijn voetbalspullen in een Ajax-tas. Een 'foutje' dat hem bij het bezig zien van het jonge talent snel vergeven werd. Terugkijkend op die tijd zegt Arco: "Twee maanden heb ik er met vijftien man onder leiding van John Metgod getraind. Een periode die afgesloten werd met een gesprek over hoe verder. John Metgod wilde me als één van de weinigen van mijn groep er graag bij hebben. Maar dan moest ik verhuizen en in Capelle aan de IJssel naar een speciale school. Een opleiding met een aan de training aangepast lesrooster voor talentvolle sporters." Het afsluitende babbeltje in de Wouwse Tol resulteerde in afzien van dit avontuur. Zowel pa als ma Herrebout zag dat niet zitten. "Als me het weer zou overkomen, zou ik het misschien wel doen", zegt Arco nu. "Maar ik ben er waarschijnlijk te oud voor." Dit houdt tevens in dat de vwo-student zijn pijlen ietwat heeft bijgesteld. "Spelen bij Hoek op het hoogste niveau", is hetgeen hem momenteel voor ogen staat. Plus een carrière bij de politie via het volgen van een academische opleiding in die richting. Wensen die elkaar binnen niet al te lange tijd mogelijk in het vaarwater zullen zitten. De tijd zal het leren, weet Arco maar al te goed. Zo ook zijn verdere ontwikkeling bij de HSV Hoek. Een vereniging waarbij hij zich thuisvoelt en waar hij enorm wordt gewaardeerd. Ook in het dorp zelf, waar men trots is weer eens een speler uit eigen gelederen bezig te zien in de hoofdmacht van Hoek. Zaken die Arco Herrebout sterken in zijn drang een vaste stek in het eerste te bemachtigen. "In het tweede had ik die al. Trainer Ruud Cornelis heeft me die vanaf het begin van het seizoen toegewezen", aldus Arco Herrebout, die na zijn kennismaking met de profclubs werd benaderd door zowel Terneuzen als Terneuzense Boys. Verenigingen die het eveneens in hem zagen zitten. Verkassen deed hij niet, omdat Hoek zijn thuishaven is. En waarbij hij zoals uit bovenstaande valt op te maken, uit de jeugdteams doorgeschoven werd naar het volwassener voetbal. Zijn kiezen voor tweemaal per week, drie keer is wegens studie en andere werkzaamheden nog niet haalbaar, trainen bij het eerste valt hem dan ook zwaar. Arco Herrebout zegt erover: "Tot nu toe hebben we nog alles gewonnen en gaat het lekker. Bij het spelen in het tweede toon ik momenteel zelfs al meer lef, iets dat me bij het spelen in het eerste team nog ontbreekt. Komen doet dat wel, daar ben ik van overtuigd." Dat laatste weet Arco bijna zeker. Temeer daar hij voor het duel tegen Bennekom nauwelijks zenuwachtig was, het vertrouwen van trainer Angelo Nijskens kreeg en omdat hem door diverse spelers vooraf al steun werd toegezegd en hij gerust werd gesteld. "En dan het veld opkomen voor een volle tribune met achthonderd man langs de lijn. Het was fantastisch. Ik vergeet het nooit meer", besluit Arco Herrebout enthousiast.