Quick Boys verliest van hekkensluiter

Aan de groep had Aandewiel vooraf niets gemerkt. Maarten Bak had zelf weliswaar twee keer niet meegetraind vanwege een zere enkel, maar van onderschatting van de tegenstander of van zelfgenoegzaamheid vanwege de derde positie was volgens hem geen sprake. De goede competitiestart smaakte juist naar meer. Maar Quick Boys kon de verplichtingen en verwachtingen die de derde positie met zich meebracht op geen enkele manier waarmaken tegen Marken, dat nog maar twee punten had vergaard. Bak, nieuweling op Nieuw Zuid, beschouwde de enorme zeperd als een incident. ,,Ik ga ervan uit dat we de volgende wedstrijd weer 200 procent inzet hebben. Dit mag nooit meer gebeuren'', zei de van ADO Den Haag afkomstige aanvaller. Ook Aandewiel acht zijn ploeg 'rijp' genoeg om snel te genezen van de door Marken toegebrachte wond. Het eerste schlemielige doelpunt van de tegenstander, pal voor rust, had hem en zijn collega-trainer Arjen van der Werf nog niet ongerust gemaakt. In de kleedkamer hielden de twee trainers de spelers voor dat ze dit seizoen wel vaker van een achterstand waren teruggekomen. Moedeloosheid had zich toen ook nog geen meester gemaakt van de spelers in het veld, zei Bak, ondanks de grote hoeveelheid kansen die de voorste linie in de eerste 45 minuten had laten liggen. ,,Je blijft elkaar oppeppen, je weet dat het goed kan komen.'' Grote klap Maar de 0-2, in de 57ste minuut gescoord door de vrijstaande Arnold Teerhuis, was 'een grote klap'. En die klap kwam de thuisploeg niet meer te boven. De Katwijkers bakten er daarna helemaal niets meer van. De drie verdedigers leken tegen zes aanvallers te spelen in plaats van tegen twee spitsen, het middenveld werd overlopen en de voorhoede - met de verse krachten Erwin Beltman en Remco Visser - speelde een bijrolletje. Marken kwam zelfs aan voetballen toe. In het eerste bedrijf leek de tegenstander nog een ploeg met een snelle, sterke en handige spits (Carlos Hasselbaink), een goede keeper en negen figuranten. De Katwijkse verdediging bedwong het enige Markense gevaar aardig en het spel ging vooral richting het andere doel. Remco Torken kreeg in de eerste helft de beste kansen, maar een kopbal ging over en een schot verdween naast het doel. Ook Peter Timmermans (schoot tegen een speler op) en de dralende Derek van der Plas (naast) kregen aardige mogelijkheden. In de tweede helft nam Torken een vrije trap vlak voor het doel na een ongelukkige terugspeelbal op de Markenkeeper, maar zijn te lage schot eindigde in het benenwoud. De meeste Katwijkse aanvallen waren veel te omslachtig en leidden tot voorzetten, die gemakkelijk werden weggewerkt. Gaandeweg de tweede helft kwamen die er ook niet meer. Het spel werd steeds slordiger, slechter, slapper en Quick Boys mocht blij zijn dat Hassselbaink pas een minuut voor tijd deed wat hij eerder had moeten en kunnen doen: de 0-3 inschieten. Misschien was de wedstrijd van de week daarvoor al een voorbode van de slechte prestatie. Tegen Ter Leede benutte Quick Boys maar één van de vele kansen. Dat had geen grote gevolgen (1-1) omdat tegenstander Ter Leede met hetzelfde probleem kampt. Het wordt tijd dat de Katwijkers de les 'je moet schieten anders kan je niet scoren' ter harte nemen. Maar misschien is FC Lisse, de eerstvolgende tegenstander die afgelopen zaterdag ineens zijn seizoensproductie verdubbelde, niet de beste leermeester.