Rieno van Oost maakt faam waar

De diepste spits was in de aanloop net iets te diep gegaan. Twee dagen na RBC uit (wedstrijd voor de Amstel Cup) ondervond Rieno van Oost de naweeën van de toch al zo spraakmakende wedstrijd. Hij had een lichte contractie gevoeld, zoals hij het zelf benoemde, achterin de bilspier. En zo moest Mario Tanghe hem af en toe op de pijnbank leggen. “Ik heb die weken wel wat rondekes gelopen, om het ritme te houden” zei hij, want hij wilde de competitiestart zeker niet missen. Rieno van Oost was al jarenlang een begeerd topschutter. De regelmatige kijker naar de Vlaamse tv-zender AVS staat het beeld nog helder in voor ogen: meestal een lange pass op de diepe spits, alleen voor de keeper en meestal ook scoren. Hij was al heel lang in beeld bij Hoek, maar wonder boven wonder nooit eerder gevraagd. Zelfs niet toen Johan Ballegeer, die de aanvaller toch door en door kende, er nog trainer was. Rieno van Oost bekent: “Ik heb mij wel eens afgevraagd waarom ze me nooit hebben gevraagd. Het is zo dicht bij en ze kenden mij toch?” Ja, wie kent hem eigenlijk niet? De voetballende onderwijzer begon zijn loopbaan ooit bij Kleit, werd al snel ontdekt door FC Eeklo (toen nog tweede klasse nationaal), ging daarna op zijn zestiende, omdat er iets mis met transfergeld terug naar Kleit en op zijn achttiende weer naar Maldegem. Daar werd hij, met 36 doelpunten in het tweede jaar, weggehaald door Zultse, waar hij vier jaar speelde en elk jaar tot topschutter werd gekroond. Zijn beste jaren had hij vervolgens weer bij Maldegem met Johan Ballegeer als trainer. Rieno van Oost had er een vrije rol als spits: de diepste man voorin, altijd op scherp, op de rand van buitenspel, op snelheid bijna niet te stoppen door zijn bewakers. Ballegeer liet een heel elftal in zijn dienst spelen en werd ervoor beloond: Rieno van Oost was in drie jaar goed voor 97 goals en zeven in de eindronde voor promotie. Voetbal heeft altijd zijn leven beheerst, maar Rieno van Oost heeft de keuze toch laten doorslaan naar een maatschappelijke carrière. “Ik heb een studie gevolgd om het onderwijs in te gaan en ik werk nu op een basisschool in Adegem. Toen ik vijf jaar geleden terugging naar Maldegem, was dat vooral omdat we daar een huis gingen bouwen.” Dat hij vervolgens nog één jaar Waregem heeft gedaan (vorig seizoen) is in feite op een mislukking uitgedraaid. Hij kwam er terecht in een elftal wat bij elkaar was gekocht, maar door de slechte organisatie binnen de club niet aan de verwachtingen voldeed. “Het is een vervelend jaar geweest, dat ik snel wil vergeten. Ze hadden op het laatst, toen de fusie met Zultse in de maak was, geen bestuur meer en geen trainer. Ik mocht nog wel blijven, maar zag het helemaal niet meer zitten.” Rieno van Oost, gehuwd met Els Cauwels, sinds 29 januari vader van een dochter (Lien), is met zijn status als topschutter bescheiden gebleven. “Ik kom uit een heel gewoon, maar hecht gezin: mijn vader werkt in een fabriek, mijn moeder is kuisvrouw. En ik heb één broer (Tony), die cafévoetbal speelt.” Voetbal, school en gezin zijn aardig te combineren. “Ik probeer wel altijd heel vroeg op school te zijn, om dingen voor te bereiden. En op de dagen dat ik moet trainen, ben ik redelijk op tijd klaar. We rijden met drie jongens samen naar Hoek. Jürgen (Belpaire) komt vanuit Zuienkerke en komt bij mij langs, daarna pikken we Marc Minnaert op in Eede.” “Ik geef onderwijs een kinderen van acht, negen jaar, die in het derde leerjaar zitten. Wij zeggen altijd: het jaar dat ze gaan leren cijferen. Maar ik doe alles met de kinderen: knutselen, turnen, taal, wiskunde, heel veelzijdig. Daarom is het ook een schitterend vak, en op die leeftijd zijn het meestal nog brave kindjes.” Voor de topschutter komt de overgang naar Hoek op het best denkbare moment. Rieno van Oost is gerijpt in de Belgische competities en is na Waregem aan een nieuw avontuur toe. “Het voetbal is ook zo anders, dat wordt een mooie uitdaging voor me.” Bovendien spreekt het hem aan dat Angelo Nijskens en Patrick Naudts er de technische leiding hebben. “Ik had het anders ook wel gedaan hoor, omdat Hoek tot ver over de grens een grote naam heeft. Maar dat Nijskens en Naudts er trainer en manager zijn, dat spreekt nog meer aan. Ik heb Angelo nog in mijn plakboeken van vroeger zitten.” Rieno van Oost wil zijn faam als schutter maar al te graag waarmaken. “Het legt wel een zekere druk op me, want bij mijn vorige clubs kon het nooit genoeg zijn. Als ik er twintig inschopte, was het nog te weinig. Ik was het enige aanspeelpunt voorin, waar heel het elftal op was gericht. Dat zal bij Hoek waarschijnlijk wel anders zijn. Voor zover ik het tot nu toe heb kunnen zien, hebben we heel veel individuele klasse. Als dat tot een elftal kan worden gesmeed, kan het een prachtig jaar worden.”