Telussa is echt geen tovenaar

Regeerde vreugde of juist enorme opluchting? „Een combinatie van beide, ik kan het niet helemaal los van elkaar zien“, zei Paul Telussa zaterdag, nadat Hoek zich ten koste van Nieuw-Lekkerland (2-1) naar verlenging van het hoofdklasserschap had gespeeld. „Maar de vreugde staat voorop.“ Vreugde voor de Zeeuws-Vlaamse voetballers, die het voor elkaar boksten op het hoogste amateurniveau te blijven. Vreugde omdat de missie van de interim-trainer was geslaagd. En vreugde omdat de druk nu definitief van de ketel is. „Want druk was er vanaf het moment dat Eddy Mestdagh werd ontslagen en ik het overnam“, sprak Telussa in Halsteren, waar de uitbundige vreugde bij Hoek werd overtroffen door de grootse, vermakelijke polonaise bij verliezer Nieuw- Lekkerland. „’Paul zal het wel even doen’ hoorde ik vanaf het eerste moment. Hij houdt Hoek wel in de hoofdklasse’. Alsof ik een tovenaar ben.“ Maar van tovenarij of voodoo-praktijken is op sportpark Denoek nimmer sprake geweest. Het was simpelweg een kwestie van keihard werken, zo stelde Telussa. „Vooral aan het gebied tussen de oren van de spelers, de mentale gesteldheid. Ook het voetbalplezier moest weer in de groep terug worden gebracht. En er moest gesleuteld worden aan een speelwijze die herkenbaar is, waar de spelers zich prettig bij voelen.“ Alle arbeid werd zaterdag beloond. „Het voelt goed dat het vandaag is gelukt“, stelde Telussa tevreden vast. „Ik bedoel, het valt niet mee om zo’n wedstrijd te winnen. Wij zijn de hoofdklasser en Nieuw-Lekkerland had niets te verliezen, kon frank en vrij voetballen. Maar we hebben de pessimistische woorden van de voorzitter kunnen logenstraffen. Hoek is niet zo goed in het spelen van finales, zei hij vooraf. Maar ik heb er nog nooit een verloren, reageerde ik toen.“ Het grootste deel van de negentig minuten op sportpark De Beek zag het er ook niet naar uit dat Telussa’s finaleblazoen bezoedeld zou worden. De beginfase - met een ongekende, maar onbestraft gebleven poedel van doelman Filip van der Vloet - was matig, de slotfase hectisch omdat Nieuw-Lekkerland opportunisme als ultieme reddingsboei aangreep. Weergaloze redding En daarin onderscheidde de Hoek-keeper zich juist weer met een weergaloze redding. „Ik heb de wedstrijd niet heel nerveus beleefd, na een stroef begin hadden we de zaak voetbaltechnisch immers aardig in handen“, zei Telussa, die in de rust wel zijn stem moest verheffen. Hoek kwam in de 38e minuut op 1-0 en dat verleidde tot overmoed. „’Als we 2-0 maken, is het kat- in-het-bakkie’ zeiden ze. Maar het is pas kat-in-het-bakkie als de scheidsrechter affluit en het dan nog steeds 2-0 is.“ Nu was het bij het laatste fluitsignaal geen 2-0, maar 2-1 voor Hoek. Maar ook die cijfers waren voldoende voor behoud van het hoofdklasserschap. „Heel erg belangrijk voor de club“, zei Telussa. „Het mag komend seizoen niet weer zover komen. Maar daar ben ik ook niet bang voor. Er staat straks gewoon een goede groep, met een goede trainer (Cees Houtepen). Ik ga er niet van uit dat ik het volgend jaar weer moet overnemen.“ En als dat onverhoopt wel gebeurt, is succes niet verzekerd. Want Paul Telussa is echt geen tovenaar.