‘Veel te danken aan Hoek'

30 september 2006
Hoek 1
De verloren gewaande spits van Hoek is terug van weggeweest. Sam Ysebaert kreeg op 15 januari van dit jaar te horen dat hij een ernstige ziekte in zijn lichaam had. Zes maanden en vele behandelingen later kreeg hij van zijn dokter het bericht dat hij genezen was verklaard. „Ik geniet nu van alles wat ik kan.“
Voor het eerst zit hij bij Hoek vanmiddag weer op de bank in een competitiewedstrijd. Dat is de volgende stap vooruit in het proces van herstel. „Je leeft van het ene naar het andere moment toe“, vertelt de 25-jarige aanvaller. „Ik was eerst superblij dat ik kon fietsen, toen dat ik kon hardlopen, dat ik weer tegen een bal kon schoppen. En nu omdat de trainer me weer bij de ploeg heeft gehaald. Ik ben nog niet waar ik moet zijn, maar het gaat al veel beter, elke dag een stap vooruit.“ Onvoorstelbaar gelukkig Wat de club Hoek voor hem heeft gedaan in de periode dat hij vocht tegen zijn ziekte, zal hij nooit vergeten. „De telefoontjes, de bezoekjes, de kaarten, het was onvoorstelbaar. Ik denk niet dat er ergens een club bestaat waar zo wordt meegeleefd. Daar ben ik iedereen ontzettend dankbaar voor. Ik ben ook zoveel mogelijk blijven komen, om er bij betrokken te blijven. Dat ik nu weer kan voetballen, maakt me onvoorstelbaar gelukkig.“ Zijn rentree in de spits van het eerste elftal heeft hij al achter de rug. Na twee optredens in Hoek 2 mocht hij vorige week meedoen in een vriendschappelijk partijtje tegen Zaamslag. Ysebaert scoorde drie keer, maar beseft dat alleen scoren niet volstaat om weer helemaal terug te zijn. „Ik heb wedstrijden nodig om op mijn oude peil te komen.“ „Balgevoel en vorm doe je op door veel te trainen en te spelen“, heeft hij in de weken na zijn terugkeer gemerkt. „Het gaat wel hard vooruit. Dat blijkt ook uit het vertrouwen dat de trainer in me heeft. Toen hij donderdag na de training zei dat ik er zaterdag bij was tegen Huizen, kon ik wel een gat in de lucht springen.“ Het voetballen heeft hem geholpen om zijn zinnen te verzetten. „De dokter heeft eind juni tegen me gezegd: je bent genezen. Daarna ben ik nog één keer op controle geweest. Het zag er perfect uit, maar ik blijf nog wel twee jaar onder controle. Om de drie maanden word ik onderzocht. Als die twee jaar voorbij zijn, kan ik pas echt zeggen dat ik me geen zorgen meer hoef te maken. Maar ik heb alles van me afgezet. En ik heb heel veel zin om te voetballen.“ Ritme Hoek, dat met Quick Boys aan kop gaat in de hoofdklasse, speelt vanmiddag op eigen veld tegen Huizen. Sam Ysebaert is de enige nieuwkomer in de selectie. Björn Langeveld, Niels Dominicus en Jeroen van de Broeke doen ritme op in het tweede elftal. Abdul Serano, de nieuwe aanwinst, sukkelt met een liesblessure. Trainer Cees Houtepen is ingesteld op een sluwe tegenstander. Het gepromoveerde Huizen staat bekend als een counterploeg. „Ze hebben snelle spitsen, die het noodzakelijk maken om attent te verdedigen“, vindt Houtepen. Toch zal hij de aanvallende speelstijl van Hoek in stand houden. „We staan in een positie dat je dit soort wedstrijden moet winnen.“