Vogels niet rijk van gelijke spelen

Ook zaterdag, bij koploper Zwart-Wit'28, bleven de feestneuzen in de kast. Want voor de zevende maal werd er gelijkgespeeld (1-1) en iedereen weet dat je van al die remises niet rijk wordt. Desondanks zei Van den Berg met een goed gevoel onder de kerstboom te kruipen. De trainer van IJsselmeervogels weet dat negentien punten uit dertien ontmoetingen te weinig is. Om je serieus te mengen in de strijd om de titel, is een gemiddelde van twee punten (thuis winnen, uit gelijk) eigenlijk nodig. Met andere woorden: Vogels heeft na de winterstop een heuse serie nodig om het moyenne op te krikken. ,,Dat zal inderdaad moeten gebeuren. En daar heb ik alle vertrouwen in. Bijna alle ploegen die boven ons staan, komen nog naar De Westmaat toe. Met het publiek erachter moeten we in staat zijn veel van die duels naar onze hand te zetten". De eerste helft van het seizoen 2001-2002 kenmerkte zich door een grote wisselvalligheid. Er waren partijen bij dat Vogels de tegenstander direct in de houdgreep nam, zeker aan het begin in september en oktober. Maar het kon ook zo gebeuren dat Vogels startte als een slaapwandelaar. De bitterste tegenvallers waren de wedstrijden tegen Barendrecht (3-4-verlies) en Roda Boys (2-2). Met die vijf punten erbij, hadden de Bunschoters gestaan waar vooraf een beetje op was gerekend: bovenaan. Daar staat nu Zwart-Wit'28, de verrassende promovendus uit Rotterdam. Maar het moet zeer worden betwijfeld dat de Zuid-Hollanders daar aan het eind van de rit nog verblijven. Ruim twintig minuten liet Zwart-Wit zien dat het wel wat in huis heeft, maar daarna was de koek ook helemaal op. Niet dat Vogels nu briljant speelde. Dat was zeker in de eerste helft beslist niet het geval. Maar Van den Bergs mannen hadden in ieder geval nog aanvallende intenties, hetgeen van de aardig gestarte Rotterdammers niet gezegd kan worden. Misschien dat de vroege voorsprong van Zwart-Wit - Leon Meijer volleerde in de vijfde minuut heel knap raak na een handig wippertje van Peter de Graaf - voor een wat gemakzuchtige houding bij de thuisploeg zorgde. Vogels had ongeveer een halfuur nodig om de slaap uit de ogen te wrijven en toen Theo de Graaf een brute overtreding maakte tegen de akelig rappe Michel Visser, was het vuur aan. ,,Ik zal er nooit voor pleiten iemand een rotschop te geven", aldus Van den Berg. ,,Maar soms zijn die overtredingen nodig om een ploeg wakker te schudden". De toon was gezet voor een onvriendelijke partij. Als arbiter Breebaard per fluitsignaal betaald had gekregen, dan zou hij met een flinke zak geld naar Amsterdam zijn teruggekeerd. Tijdens de diverse opstootjes bleef alles nog binnen de wettelijke kaders, waardoor niemand eerder onder de douche hoefde. De zwaarste overtredingen kwamen overigens op naam van Vogels, want ook Niels Gerestein (vlak voor het rustsignaal had hij nog een levensgrote kans verprutst) maakte het een keer heel bont. Hij raakte Dino Lima zo hard, dat de middenvelder van Zwart-Wit na een strompelpartij van een minuut of vijf naar de kant moest. Net als De Graaf eerder ontving Gerestein geel voor zijn actie. Af en toe werd er ook nog gevoetbald en dat deed Vogels na rust beduidend beter dan de gastheren. Het leverde na een uur de terechte gelijkmaker op van Tom Kaak, die vaak niet goed speelt, maar wel altijd belangrijke doelpunten maakt. Aan het slot waren de bezoekers nog een keer dicht bij 1-2. In een scrimmage mocht drie keer worden aangelegd, maar steeds zat er een Rotterdams been tussen. Precies na negentig minuten blies Breebaard af en dat was heel vreemd. Er was zes keer gewisseld, wegens blessures moest meermaals worden gestopt, terwijl er ook nog wat ballen over het dak van de tribune waren gevlogen. Genoeg voor pakweg vijf extra minuten. Breebaard had er geen zin in, vond die 1-1 waarschijnlijk wel prima.