Wat een akelig mooie goal

Schijnbeweging, tegenstander voorbij, kijken naar de goal en een prachtig stiftje in de rechterbovenhoek. „Toen ik opkeek, zag ik de keeper een stap vooruit doen“, vertelde hij na de derby, toen het slachtoffer zelf net voorbij liep. Christol van Campenhout (42) gaf de jonge Turkse middenvelder (21) een tikje op de schouder. „Wereldgoal man.“ Kesikbas draaide zich om en knikte verlegen: „Dankjewel.“ En hij vervolgde zijn verhaal over de goal: „Het was mijn eerste voor Hoek, maar wel een bijzondere.“ En over de wedstrijd. „We hebben het moeilijk gehad, maar dat was ook wel te verwachten. Zij speelden met veel inzet, kort op de bal. De druk lag helemaal bij ons, omdat winnen een noodzaak was.“ En hoe langer de derby op 0-0 bleef staan, hoe meer de spelers van de thuisclub in de wedstrijd groeiden. „We waren eerst bang voor het klasseverschil“, bekende Arjan Koopmans, die bij 0-2 achter met zijn treffer de spanning terugbracht. Opsteker Die angst straalde SSV direct na de aftrap uit met een paar grove overtredingen. „Toen we zelf mee gingen voetballen, voelde ik al snel dat we niet af zouden gaan“, zei Koopmans. „Het werd onze beste wedstrijd tot nu toe.“ En al heeft SSV er in punten niets mee verdiend, het geeft hoop voor de rest van het seizoen. „Ik denk dat we hiermee verder kunnen, dat dit een opsteker is.“ Mamadouba Gueye, vorig jaar zelf nog SSV’er en nu de sterke laatste man bij de tegenstamder van zaterdag, was verrast door de kracht van zijn oude club: „We hebben een lastige middag gehad achterin en gaven te veel kansen weg.“ Taoufik Ameziane was wel beducht voor SSV’65. Twee jaar geleden, in het kampioensjaar van Kozakken Boys, verloor hij thuis en uit van deze tegenstander en ook nu hield hij er geen best gevoel aan over. Vooral omdat de middenvelder zijn derde gele kaart kreeg en daardoor volgende week de topper tegen IJsselmeervogels moet missen. „Zij hebben het wel slim gespeeld“, gaf hij SSV een compliment. „Ik kreeg al snel een doodschop, waar ik heel de wedstrijd last van heb gehad. Ze waren er sterk in om ons te ontregelen.“ „Die eerste goal bleef zo lang uit, dat het steeds moeilijker werd“, analyseerde Stefan van Dender, de technisch begaafde verdediger die tekende voor Hoeks derde goal van de middag. „We hadden voor de rust al moeten scoren, dan was het een heel andere wedstrijd geworden.“ Het was vooral de verdienste van Christol van Campenhout dat die 0-1 zo lang op zich liet wachten. De routinier in de goal, die net als zijn Hoekse collega een paar prachtige reddingen verrichtte, werd er alleen niet vrolijker van. „Want we kopen er helaas niets voor“, zei hij somber. Kwaliteit „Je wilt als keeper wel eens een wedstrijd winnen voor de ploeg, maar dat zit er voorlopig nog niet in. Dat heeft natuurlijk met kwaliteit te maken. Ik wist het al toen ik hier terugkwam. Het is alleen wel zuur, in zo’n wedstrijd als vandaag, dat je goed speelt en wéér met lege handen staat. Ik heb er veel ballen uitgehaald, maar toch gaan er weer drie in. Waarvan die tweede wel ongelooflijk mooi was. Ik moest me inhouden om niet te klappen voor die actie.“