Wie schudt een hoofdklasser in verval wakker?

De trainer zegt dat het nooit tot degradatie zal komen, de beoogde voorzitter heeft het over de hoek van de bekende klappen en de tijdelijke eerste doelman weet zeker dat het allemaal goed komt. Bij Kloetinge doen ze na vijf verliespartijen op rij nogal luchtig over het aftakelingsproces. Geen paniek, zo wordt benadrukt. Het is slechts een nare droom die straks gewoon bedrog zal blijken te zijn. Is er dan helemaal geen opwinding? Jawel, maar die betreft vooral de buitenwereld. Tal van mensen binnen de club richten hun pijlen op scheidsrechters en media. Het is het verhaal van de niet gekregen strafschop, de negatieve benadering, klaagzangen met een hoog Calimero-gehalte. Alsof er in de lange historie van het amateurvoetbal al eens een club is gedegradeerd door toedoen van het arbitrale corps en/of de pers. Het is intussen wel duidelijk waar het aan schort. Op punten als discipline, spelopvatting, mentale weerbaarheid schiet Kloetinge tekort. Het is dit seizoen allemaal net iets te vrijblijvend. Wie na afloop van een nederlaag in een uitwedstrijd geen zin heeft in de spelersbus te stappen, rijdt gewoon met zijn ouders mee. Het is misschien een op het oog onbeduidend voorval, maar het is wel tekenend voor de losse sfeer. Het komt het groepsverband zeker niet ten goede. Samen uit, samen thuis, in goede, maar ook in slechte tijden. Trainer Karl Vergouwen geeft net als zijn voorganger Diederik Hiensch de spelers veel verantwoordelijkheid, maar moet inmiddels inzien dat door wijzigingen in de samenstelling lang niet iedereen dat aankan. Dan is er nog de spelopvatting. Kloetinge ging in het verleden altijd uit van de eigen kracht, aanvallend voetbal dus, spelen op de helft van de tegenstander, zonder daarbij overigens de tactische discipline te vergeten. Het legde de Bevelandse hoofdklasser geen windeieren. De club groeide uit tot een stabiele hoofdklasser. Dit seizoen heeft Kloetinge in korte tijd al twee keer zijn stijl verloochend. Tegen Quick Boys en Hoek was de equipe van Vergouwen er bijna alleen maar op uit om het spel van de tegenstander te ontregelen. Natuurlijk, het werd ingegeven door de omstandigheden, maar het is politiek van de korte termijn. En als het nu tot resultaat had geleid. Niet dus. Quick Boys en Hoek gingen er vandoor met de punten, twee keer nog verdiend ook. Wie schudt Kloetinge wakker? Joost Folmer, de technisch manager, lijkt daar het meest voor in de wieg gelegd. Mede door zijn inbreng de afgelopen jaren groeide Kloetinge uit tot een subtopper. Folmer is bovendien een realist, een autoriteit ook, met kennis van zaken. Hij weet wat er wordt gevraagd op het hoogste niveau. Probleem is alleen dat Folmer een beetje is weggemoffeld in de organisatie. Hij is op papier wel technisch manager, zet zich ook op tal van terreinen in voor de club, maar heeft weinig volmachten en vindt lang niet altijd gehoor bij het bestuur. Toch is hij de aangewezen man om Karl Vergouwen en zijn discipelen door deze moeilijke tijden heen te loodsen, zonder dat de hoofdtrainer dat overigens als een bedreiging hoeft te zien. Johan Cruijff kwam in 1980 als technisch adviseur bij Ajax ook ooit uit zijn stoel op de tribune om trainer Leo Beenhakker van de nodige adviezen te voorzien. Beenhakker wordt niet graag aan dat moment herinnerd, maar het heeft zijn loopbaan nadien geen schade berokkend. Integendeel zelfs. Zonder nu Folmer en Vergouwen met Cruijff en Beenhakker gelijk te stellen, kan die gebeurtenis wel een leidraad zijn om de hoofdklasser van de ondergang te redden.