Zaamslag profiteert van aanvallende onkunde Hoek
20 oktober 2008
In de Pers
Het beeld voor het nemen van de eerste strafschop, vertelde het verhaal van de middag. De spelers van Zaamslag vormden een blok en wachtten vol ongeduld op de kans af te rekenen met een hoofdklasser. Bij Hoek was op dat moment van een eenheid geen sprake meer. Spelers zaten eenzaam op het gras, Gaby Demanet wees zonder overleg vijf spelers aan en moest vervolgens lijdzaam toezien hoe zijn linksback faalde.
Maarten van Rosevelt sjokte als vierde in de rij bij Hoek richting de strafschopstip. De verdediger had al geen beste middag achter zich liggen en besloot ook nog eens om de bal richting de linkerkruising te plaatsen. Van Rosevelt raakte niet meer dan de bovenkant van de lat en de ballenvanger achter het doel. Omdat Zaamslag wel koeltjes vijf keer op rij scoorde, eindigde het bekertoernooi voor Hoek al in de tweede ronde.
Het was een regelrechte blamage voor de hoofdklasser. Zeker omdat de ploeg na twintig minuten al met 2-0 voorstond. Dat het uiteindelijk nog 2-2 werd, was het gevolg van een combinatie van factoren. Gebrek aan concentratie, een aantal zwakke schakels, misplaatste arrogantie en vooral aanvallende onkunde zorgden voor een verrassende en sensationele zege voor Zaamslag.
De ploeg van Rinus Zegers knokte zich voor rust al terug in de wedstrijd, bleef dankzij de uitblinkende doelman Bart Corstanje op de been en maakte een kleine tien minuten voor tijd via Jordy Bakker zelfs nog gelijk. De middenvelder schoot van dichtbij raak, bij de zevende van acht open kansen die Zaamslag kreeg.
Het zijn opmerkelijk veel mogelijkheden tegen een verdediging die normaliter niet veel weggeeft. "De ruimtes tussen de linies werden veel te groot", zei Giovanni Siereveld. "Het was aanvallen, aanvallen, aanvallen, maar dan moet je niet vergeten om te schakelen. Dat gebeurde op een gegeven moment niet meer bij ons en dat is heel kwalijk. Die gasten van Zaamslag liepen op iedere bal en plaatsten een paar vlijmscherpe counters. Toch hadden wij gewoon één goal meer moeten maken. Al was het 10-9 voor ons geworden; wij moeten hier gewoon winnen. Dat dat niet is gebeurd, is een wanprestatie van het hele team."
Siereveld stak de hand in eigen boezem en weigerde naar het offensieve deel van zijn ploeg te wijzen. Feit was wel dat Hoek na de snelle 2-0-voorsprong (goals van Stijn Mahieu en Thomas Ragut) aanvallend in gebreke bleef. Mahieu slaagde er niet in zijn tweede te maken, Regilio Pinas faalde opzichtig, Ferry Alfons zag zijn kopbal gekeerd door Corstanje en invaller Josimar Pattinama had het vizier ook niet op scherp staan.
Corstanje kon daardoor uitgroeien tot uitblinker aan Zaamslag-zijde. De inwoner van Hoek was er 's ochtends met een glimlach achter gekomen dat zijn huis versierd was. "Er lag een blauwe middenstip in mijn voortuin en op de deur hing de eindstand 1-5. Daarom is dit wat ik echt wilde. Na twintig minuten verwachtte ik niet dat we nog gingen winnen, maar we hebben het daarna prima gedaan. Tijdens mijn warming-up vond ik het al bijna eng worden. Alles lukte, ik pakte iedere bal. Na de 0-2 gebeurde dat ook, al zat er een paar keer flink wat geluk bij. Op een gegeven moment sprong ik op en ging de bal er via mijn heup nog uit. Maar op zo'n middag en tegen zo'n ploeg heb je dat wel eens nodig."
