Zwaar seizoen eindelijk afgelopen

Buitenstaanders begrijpen er niets van, de fans van zowel IJsselmeervogels als Spakenburg des te meer. Het voetbalsucces is hun leven. Dat leven was deze voetbaljaargang dus geen pretje voor de aanhang van Vogels. Immers, Nederlands meest succesvolle amateurclub bakte er dit seizoen weinig tot niets van. Het kostte trainer Jan van den Berg in maart zijn kop. De paniek was op een gegeven groot, want de 'rooien' dreigden in de hoofdklasse op de derde plaats van onderen te eindigen. Het spelen van promotie-/degradatiewedstrijden, dat is voor een 'Vogeliaan' erger dan een maand zonder visvangst! Vogels had voor volgend seizoen reeds Philip den Haan aangetrokken als opvolger van Van den Berg. En had het geluk dat diezelfde Den Haan het Rotterdamse Zwart-Wit'28, waar hij anderhalf seizoen behoorlijk succesvol bezig was, na een conflict middenin de competitie verliet. De oefenmeester was na aandringen van het Vogels-bestuur bereid de resterende zeven wedstrijden de Spakenburgse ploeg te begeleiden. En, Vogels begon weer te winnen. Niet met oogstrelend voetbal, maar dat deerde niemand. De pech was evenwel dat de concurrentie onderin eveneens punten pakte, waardoor de 'rooien' maar niet wegkwamen uit de gevarenzone. Er werden al heel wat rekensommetjes gemaakt, waarbij men zich afvroeg wat er in de laatste wedstrijd zou gaan gebeuren. Daarin moest Vogels op De Westmaat aantreden tegen Zwart-Wit'28, de vorige club van Den Haan. Maar die wedstrijd verloor al vorige week zijn emotionele lading doordat Vogels met 0-1 zegevierde over DSVB, de concurrentie punten morste en het programma van zaterdag dusdanig in elkaar stak, dat Vogels niet meer op die levensgevaarlijke derde plaats van onderen kon finishen. Het gekke deed zich opeens voor dat het lange tijd in nood verkerende Vogels bij winst op Zwart-Wit'28, en een nederlaag of gelijkspel van GVVV tegen Hoek, de derde periodetitel van kampioen Huizen mocht overnemen en zich zodoende kon verzekeren van deelname volgend seizoen aan het Amstelcup-toernooi. Datzelfde gold overigens ook voor de Rotterdamse formatie, als er zou worden gewonnen. Maar Zwart-Wit'28 was daarbij niet afhankelijk van het resultaat van GVVV. Maar niemand bij Vogels was zaterdagmiddag in de slotfase van het duel met Zwart-Wit'28 nog bezig met die derde periodetitel. Integendeel. Een ander 'fenomeen' hield de gemoederen bezig. Vier minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd - Vogels stond op dat moment met 1-2 achter - 'golfde' een applaus van de tribune toen bij de thuisclub Henk Peter Bos mocht invallen. Wie? Ja, Henk Peter Bos, de spits van het zesde elftal wiens grootste wens - ooit nog eens eventjes mogen opdraven in het eerste team - in vervulling ging. Zowel het bestuur als de technische staf toonde zich afgelopen week in voor deze ludieke actie. Begeleid door Bengaals vuurwerk van zijn fans betrad Bos het veld en... hij stond in blessuretijd aan de basis van Vogels gelijkmaker. Uit een hoekschop van Paulo Meijndershagen legde Bos de bal met het hoofd panklaar voor Melrik Beukers. Bos sprong vervolgens tussen zijn fans op de staantribune, terwijl aan de andere kant, voor de hooftribune, bij de vader van Bos de tranen in de ogen sprongen. Den Haan kon er na afloop om lachen. Maar had hij Bos ook laten invallen als het nog 1-1 had gestaan en Vogels nog voor de winst had kunnen gaan? ,,Ja hoor, ook dan was Bos erin gekomen. Ik wil altijd winnen, ook deze wedstrijd. Maar, afspraak is afspraak'', aldus de oefenmeester. Dat GVVV had verloren, en Vogels dus bij winst de derde periodetitel zou hebben bemachtigd, leek niemand iets te doen in het 'rooie' kamp. Men leek al lang blij dat een zwaar seizoen ten einde was. door Jan van Reenen / De Gooi- en Eemlander.